รอยรักเทพบุตรซาตาน

“หวาน…สมกับที่รอคอย” เสียงทุ้มกระซิบพร่าชิดริมหูทำให้หญิงสาวรู้ได้ทันทีว่าคนที่กำลังรุกรานอยู่บนเรือนกายของเธอคืออทิตยวัฒน์เจ้าหนี้จอมเผด็จการที่หมายจะขย้ำเธอทุกเวลา
“คุณ!” วรุณดาอุทานด้วยความตกใจพร้อมกับออกแรงดันร่างสูงให้ออกห่าง แต่เสือร้ายอย่างอทิตยวัฒน์กลับไม่นำพาต่ออาการดิ้นรนขัดขืนของอีกฝ่ายตรงกันข้ามเขากลับยิ่งรู้สึกสนุกกับอาการดิ้นรนผลักไสของหญิงสาว เพราะนักธุรกิจหนุ่มที่มีพร้อมทุกอย่างอย่างเขาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธ
“ที่ดิ้นรนเนี่ยเพราะต้องการแสดงบทสาวน้อยผู้หวงแหนพรหมจรรย์สินะ ผมว่านักเรียนนอกอย่างคุณน่าจะช่ำชองเจนจัดกับเรื่องแบบนี้ไม่ใช่หรือ” คำพูดดูแคลนของชายหนุ่มสร้างความโกรธกรุ่นให้กับวรุณดาจนอยากจะกรีดร้องให้หายเจ็บใจ
“ใช่ ฉันมันช่ำชองลีลาเด็ดไม่อย่างนั้นคุณคงไม่โง่ยกหนี้หลายสิบล้านเพื่อแลกกับการให้ฉันบำเรอสุขให้คุณบนเตียงหรอก” วรุณดาตอกกลับเจ็บแสบไม่แพ้กันพร้อมกับผลักร่างสูงเต็มแรงก่อนจะตั้งหลักเพื่อหาทางหนีทีไล่
“ปากดีนักเห็นเงียบๆเรียบร้อยที่แท้ก็สวมหน้ากากหลอกเพื่อให้คนอื่นดูว่าใสซื่อ” ดวงตาแข็งกร้าวของชายหนุ่มจับจ้องดวงหน้าหวานราวกับเสือร้ายที่หมายจะขย้ำเหยื่อให้จมเขี้ยว
“แล้วแต่คุณจะคิด แต่ฉันเกลียดพวกหน้าเนื้อใจเสืออย่างคุณที่สุด ทำทีวางมาดสุขุมแต่เนื้อแท้ก็คือเสือผู้หญิงดีๆนี่เอง” วรุณดาไม่ลดละที่จะต่อกรกับชายหนุ่มด้วยคำพูดอันเจ็บแสบที่เป็นเสมือนเชื้อไฟชั้นดีราดรดลงบนเป็นเพลิงอย่าง อทิตยวัฒน์ผู้ร้อนแรงไม่ต่างจากชื่อของชายหนุ่ม