ต้องมนต์อสุรา

ยิ่งเธอหนีเขาก็ยิ่งไล่
ยิ่งเธอพยายามตีตัวออกห่างเท่าไร เขาก็ยิ่งต้องการแนบชิด
คงไม่มีทางที่ ‘นีรชา’ จะหนีพ้นจากเงื้อมืออสูรเช่น ‘กานดิศ’ ได้
.......................................
“กลัวอะไรผมงั้นเหรอ” เขาถามเรียบๆ หากแววตานั้นแพรวพราว
“ก็คุณคิดจะทำอะไรล่ะ” ท่าทางของนีรชายิ่งกว่านางกวางระวังภัย
“ผมไม่ทำอะไรแน่...” ร่างสูงปราดเข้าหาแล้วรวบตัวคนที่ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวไว้ทันที ริมฝีปากร้อนผ่าวแนบลงกับขมับที่รับรู้ถึงเหงื่อที่ซึมออกมา และประโยคถัดมาของเขาก็ทำให้เธอต้องสะดุ้งวาบ
“ถ้าคุณไม่เต็มใจ”
“ไม่...ฉันไม่มีทางเต็มใจ” นีรชาบังคับน้ำเสียงของตัวเองออกมาให้เรียบเย็นที่สุด
“แน่ใจ?”
“ฉันแน่ใจ” หญิงสาวตอบหนักแน่นแล้วเงยหน้าขึ้นต่อตากับเขา แต่แล้วก็รู้ว่าตัวเองทำพลาดไปถนัดเมื่อเขาฉกริมฝีปากลงมาอย่างรวดเร็ว
“อื้อ...” นีรชาไม่มีโอกาสได้อุทรใดๆ เมื่อเขาจูบซับเรียวปากของเธอดูดดื่ม