Paradise Trap รักร้อนซ่อนสัมผัสร้าย

“ได้~ ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าการอยากอยู่ไม่ได้อยู่ อยากตายไม่ได้ตายมันเป็นยังไง!” ชั่ววินาทีที่ลมหายใจฉันกำลังจะดับสูญด้วยน้ำมืออันร้ายกาจ เขาก็เฉลยในสิ่งที่ทำให้ตัวฉันชาดิก


“อื้อ~!!!”

มือข้างที่ทำร้ายกันได้เปลี่ยนมาฉวยคางฉันไว้ก่อนรั้งให้หันสบตากับเจ้าของ เขาจ้องมองราวกับจะฆ่ากันเสียให้ได้ด้วยดวงตาที่เหมือนกับสระน้ำหยั่งลึกคู่นี้

พลัน! ริมฝีปากที่ราวกับสลักลิ่มก็ประกบลงมายังริมฝีปากฉันทันที

ฉันเบิกตากว้าง สมองคล้ายหยุดทำงานไปชั่วขณะ สัมผัสดุดัน เร่าร้อน และหนักหน่วงสลับกันไปของไดกิซังยังผลให้ฉันเซไปด้านหลัง

โดยไม่อุทธรณ์...มือแกร่งกล้าที่ทำงานได้ดีจนน่าตกใจก็ตวัดมาโอบรัดเอวบางก่อนรั้งเข้าหาตัวเขาเสียร่างฉันแทบยืนไม่ติดพื้น เรียวลิ้นอุ่นซ่านสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากเล็ก ดูดดึง เกี่ยวรั้ง อย่างต้องการให้ยอมจำนน

“อื้อ! อื้อ! อื้อ!”

สองมือระดมทุบตีคนตรงหน้าเป็นการใหญ่เมื่อรับรู้ได้ถึงความแสบสัน ลมหายใจอ่อนระโหยได้กลิ่นคาวเลือดที่เกิดจากคมเขี้ยวผสมไอเย็นขมปร่าของบุหรี่ ทั้งที่น่ารังเกียจแต่ร่างกายกลับตอบสนองต่อจุมพิตนั้นอย่างต่อเนื่อง

สัมผัสดุร้ายกระชากกระชั้นพรากลมหายใจให้ขาดห้วงพอๆ กับการเร่งเร้าให้หัวใจเต้นไหวจวนแทบจะระเบิด พอเมื่อร่างกายแบกรับความทรมานนี้ไม่ได้ต่อไป ไดกิซังก็ถ่ายโอนอากาศเข้ามาให้ราวกับเขาเป็นผู้กุมเกมชะตา จากนั้นก็ขโมยลมหายใจแผ่วโหยนี้ไปอีกระลอก...ซ้ำแล้วซ้ำเล่า คล้ายกับจงใจจะสั่งสอน

ทากาฮาชิ ไดกิ กำลังทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น


“ที่นี้รู้แล้วรึยัง...เวลาที่คนเราอยากตายแล้วไม่ได้ตาย อยากอยู่แล้วไม่ได้อยู่...รสชาติมันเป็นยังไง”