ทัณฑ์แห่งรัก

“จะขอบคุณฉันสักนิดมีไหม มารยาท คำนี้เธอรู้จักหรือเปล่า” เขาเหน็บแนมเมื่อเห็นเธอนั่งนิ่ง

“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวเอ่ยแบบขอไปที

“คำว่าขอบคุณ ถ้าไม่ได้ออกมาจากใจจริงก็อย่าพูดมันออกมาเสียจะดีกว่า” เขาต่อว่าทันทีที่ได้ยิน

“งั้นคุณคงต้องรอชาติหน้าแล้วล่ะ ถ้าต้องการคำขอบคุณจากใจจริงของฉัน”

เอ่ยแค่นั้นหญิงสาวก็ต้องสะดุ้งเมื่อเขากระชากต้นแขน จนเสียหลักหน้าไปชนเข้ากับหน้าอกของเขา มือทั้งสองข้างของใบหญ้าถูกรวบไปด้านหลัง ปลายคางถูกเขาบีบแน่นบังคับให้เงยขึ้นเพื่อรองรับจูบอันป่าเถื่อนของเขา แนบริมฝีปากตวัดลิ้นจาบจ้วงเข้าไปรุกรานโพรงปากนุ่ม

ใบหญ้ารู้สึกเจ็บชาไปทั่วทั้งริมฝีปาก บาดแผลก่อนหน้ายังไม่หายดี เจ็บจนสะดุ้งบ่อยครั้งจนอีกคนรู้สึกได้ ไล้ลิ้นแลบเลียไปตรงที่มุมปาก แล้วดูดเม้มแรงๆ ใบหญ้าผวาหน้าซีดด้วยความเจ็บแทบขาดใจ น้ำตาไหลอาบสองแก้มจนชายหนุ่มถึงได้ถอนริมฝีปากออก

“จำเอาไว้ อย่ามาปากดีกับฉันอีก”


“ต่อไปหน้าที่ของเธอมีอย่างเดียว คือ...เรื่องบนเตียง”