กอดฉันหน่อยนะ

“สารเลว…” หญิงสาวด่ากลับไปอย่างโกรธจัด นวลพรรณไม่รู้หรอกว่าอีกฝ่ายมีอำนาจหรืออิทธิพลมากขนาดไหน แต่จากการที่เขาทำให้เธอต้องออกจากงานได้ นั่นก็แสดงว่าเขาไม่ธรรมดาจริงๆ

“จุ๊ จุ๊…ไม่งอแงสิ…ถ้าไม่มีปัญญามัดใจคู่หมั้น ก็แค่ปล่อยให้เขาไปอยู่กับคนที่ดีกว่า” ปลายสายยั่วมาอย่างเป็นต่อ เมื่อเห็นว่าสามารถทำให้หญิงสาวอารมณ์ขึ้นได้

“คนที่ดีกว่า!…ถ้าดีกว่าจริงแล้วทำไมถึงไม่มีปัญญาไปหาผู้ชายที่ยังไม่มีเจ้าของล่ะ”

“นี่คุณ!” ชายหนุ่มสะอึก

“ฝากบอกไปถึงมือที่สามด้วยว่า…ยังไงฉันก็ไม่มีวันเลิกติดต่อกับพี่ธี…และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้พี่ธีกลับคืนมา” นวลพรรณขู่กลับไปอีกชุดใหญ่

“คุณเป็นผู้หญิงที่ไม่ฉลาดเลยจริงๆ”

“เพราะฉันโง่ยังไงล่ะคะ…ถึงได้ตกเป็นเหยื่อของคนฉลาด” หญิงสาวยอมรับ แล้วพูดต่อ “และฉันจะใช้ความโง่นี่แหละดึงพี่ธีกลับคืนมา”

“ทั้งที่เขากำลังจะมีลูกกับผู้หญิงอีกคนอย่างนั้นเหรอ”

“มีลูกแล้วยังไงล่ะคะ…รับผิดชอบลูกแต่ไม่ต้องรับผิดชอบแม่ก็ได้ไม่ใช่เหรอ”

“คุณไม่คิดจะเห็นแก่เด็กบ้างเลยหรือยังไงกัน”

“ทำไมฉันต้องเห็นแก่ลูกของคนอื่นด้วย…ผู้หญิงคนนั้นอยากสนุกกับแฟนของคนอื่นแล้วทำไมถึงไม่รู้จักป้องกัน หรือว่าคิดจะเอาเด็กมาเป็นตัวประกัน” หญิงสาวถากถางกลับไป

“แล้วคุณจะต้องเสียใจกับสิ่งที่คุณพูดในวันนี้” ชายหนุ่มคำราม แล้ววางสายในทันที

นวลพรรณเบ้ปากไม่หวั่นไหวกับคำขู่นั่นแม้แต่น้อย เพราะไม่มีอะไรทำให้เธอเสียใจได้มากไปกว่าการถูกคนรักหักหลังอีกแล้ว