กับดักรัก ละลายใจ

“นี่คุณไม่รู้ตัวจริงๆ เหรอว่าคุณทำให้ฉันสยอง” กอหญ้าขมวดคิ้วมุ่น เอ่ยต่อไปว่า
“เมื่อสามปีก่อนฉันเดินเล่นอยู่ดีๆ คุณแก้ผ้าอล่างฉ่างเข้ามาล่วงเกินฉัน
ทิ้งคำถามไว้ให้ฉันประสาทกินเล่น แล้วพอคุณกลับมาคุณก็จะทำแบบเดิมอีกเนี่ยนะ”
“ไม่... ผมยังไม่ได้แก้ผ้าสักหน่อย อีกอย่างคืนนี้มันจะยอดเยี่ยมกว่าครั้งนั้นแน่นอน ผมสัญญา”

แย่ที่สุด! มันช่างแย่อะไรอย่างนี้!
ทั้งๆ ที่ฉันไม่เคยเหลวไหลให้เปลืองเนื้อเปลืองตัวกับผู้ชายหน้าไหนมาก่อนในชีวิต แต่นับจากคืนที่ฉัน ‘ฝัน’ ถึงหนุ่มหล่อสุดเซ็กซี่ที่ยืน ‘เปลือยกายหมดจด’ ริมหาดใต้แสงจันทร์เมื่อสามปีก่อน ภาพของเขากลับคอยวนเวียนเข้ามาอยู่ในหัวของฉันอย่างหักห้ามใจไม่ได้... หากมันก็ยังไม่น่าตกใจเท่ากับวันนี้ เมื่อ
ฉันได้พบว่าเขา... ‘วารุณ’ มีตัวตนอยู่จริง! และเรื่องราวระหว่างฉันกับเขาในคืนนั้นก็ไม่ได้จบลงอย่างที่ฉันรับรู้และจดจำ...


“มันแปลกตรงที่ผมอยากมีเซ็กซ์กับคุณมาตลอดสามปีนี้น่ะสิ... แล้วคุณล่ะ คิดเหมือนกันหรือเปล่า”
กอหญ้าทำหน้ายุ่ง เธอพยายามใช้ความคิดจนลืมไปว่าผมกำลังลูบแก้มใส ไล้ปลายนิ้วไปมาบน
“ผมคิดถึงคุณสุดๆ โดยเฉพาะตรงนี้... คุณทำให้ผมรู้สึกดีเป็นบ้า”