จอมมารอ้างสิทธิ์รัก

“เธอกับลูก...เป็นสมบัติของฉัน!! ถึงหนีไปสุดฟ้ายังไงก็ไม่พ้นหรอก ยังไงฉันก็ต้องตามจนเจอ ของๆ ฉันยังไงก็เป็นของฉัน” วราพิชชาจ้องหน้าคนพูดก่อนบอกออกไปอย่างเหลืออด
“ดิฉันกับลูกไม่ใช่สมบัติของคุณ! แต่มันเป็นรอยด่างในชีวิตคุณที่คุณพยายามจะลบมันทิ้งต่างหากค่ะ”
โดมินิคมองคนพูดอย่างอึ้งๆ นี่วราพิชชาจำคำพูดที่เขาเคยว่าเธอได้ทุกคำแถมยังเอามาย้อนว่าเขาได้อีกต่างหาก ก่อนจะทำเนียนตรงเข้าไปอุ้มแม่ของลูกแล้วจึงหันไปสั่งแซม
“แซมนายไปอุ้มลูกฉันไปที่รถที เดี๋ยวฉันเคลียร์กับวราก่อน อีกซักพักจะตามไป”