บ่วงรักลิขิตใจ

“อุ๊ย!” วิรัชฎาสะดุ้งโหยง เมื่อถูกเข็มแทงลงบนผิวสวยๆ
“อย่าขยับสิ” เสียงเข้มๆ ของปัฐวีย์เอ่ยบอก ทั้งๆ ที่เขาเองที่เป็นคนผิด เพราะไม่มีสมาธิเท่าไหร่ แต่กลับโทษเธอ
“เปล่าขยับสักหน่อย” คนถูกดุบ่นตามประสา เธอแทบหายใจไม่เต็มปอด ยืนขาจะแข็งอยู่แล้ว จะไปขยับได้ยังไง ปัฐวีย์ส่ายหน้าให้คนพูด ก่อนจะตั้งสติทำงานของตัวเองต่อไป อยากให้เสร็จเร็วที่สุด แต่ก็ยากเสียเหลือเกิน เพราะหุ่นตัวนี้มีลมหายใจ ผิวนุ่มๆ ยามได้สัมผัสก็เล่นเอาชายหนุ่มแทบบ้า
คนทั้งคู่สบตากัน หัวใจต่างเต้นรัวไม่เป็นส่ำ วิรัชฎาพยายามจะลุกขึ้น แต่เรี่ยวแรงกลับหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ ยิ่งไปกว่านั้นแทนที่ปัฐวีย์จะยอมปล่อยเธอ เขากลับค่อยๆ รั้งร่างบางให้เข้ามาแนบชิด ดวงตาคมกริบมองไปยังริมฝีปากอิ่ม เพียงเสี้ยววินาที ริมฝีปากของทั้งสองก็ประกบกัน จูบแรกของวิรัชฎาเป็นของชายหนุ่มไปแล้ว คนถูกปล้นจูบอึ้ง แต่ก็ไม่สามารถพาตัวเองออกมาจากสถานการณ์นั้นได้เลย
ทุกอย่างกำลังดำเนินไปอย่างรวดเร็ว วิรัชฎาถูกพลิกตัวให้นอนหงายบนพื้นแบบที่สาวเจ้าไม่รู้ตัวสักนิด โดยคราวนี้ปัฐวีย์เป็นฝ่ายขึ้นทาบทับร่างบางไว้ จูบง่ายๆ ที่เขาคิดว่าไม่มีอะไร แค่อยากลองสัมผัสว่าริมฝีปากอิ่มตรงหน้าจะหอมหวานมากน้อยแค่ไหนเท่านั้นเอง แต่พอได้สัมผัสเขากลับหลงใหลและอยากสัมผัสส่วนอื่นบนร่างกายของเธอด้วย ว่าจะหอมหวานเหมือนริมฝีปากไหม
“คุณเฟิสต์” เสียงท้วงติงแผ่วๆ ของวิรัชฎาดังขึ้น เมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ แต่ดูจะไม่เป็นผลสำหรับปัฐวีย์ในตอนนี้ ความที่ชายหนุ่มขาดหายสัมผัสลึกซึ้งมานาน พอได้สัมผัสอีกครั้งก็ชักจะหยุดตัวเองไม่อยู่ ประจวบเหมาะกับคนอ่อนประสบการณ์อย่างวิรัชฎาด้วยแล้ว ปากพูดห้าม แต่ใจกลับอยากให้เขาสัมผัส
-----
“อืมม์...มุมนี้ดีไหมนะ”
“มุมอะไรคะ” เสียงหวานๆ เอ่ยถาม เมื่อเห็นเขามาหยุดตรงทางเดิน ก่อนจะมองหน้าชายหนุ่ม ว่าคิดจะทำอะไร
“ก็มุมที่จะแขวนรูปเรานะสิ” คำตอบของปัฐวีย์ ทำให้วิรัชฎาอุทานเสียงสูง
“เอ๋...จะแขวนรูปนั่นเหรอคะ”
“ใช่...สวยดีออก เซ็กซี่จะตาย” ชายหนุ่มทำหน้ากรุ้มกริ่ม ยียวน แต่วิรัชฎานั้นหน้าแดงก่ำเพราะเขินอายกับการที่จะมีภาพพวกนี้ประดับในจุดที่ผู้คนจะเห็น เซ็กซี่ก็ยอมรับอยู่หรอก แต่ดูจะมากไปนะสิ เธอจึงค้านกับความคิดของชายหนุ่มทันที
“บ้า...ถ้าแขกคุณเฟิสต์มาเห็น ว่ามีรูป...แบบนั้นในบ้าน จะทำยังไงคะ”
“มีแต่จะอิจฉาล่ะสิไม่ว่า บ้านไหนเขาถ่ายรูปกับคนรักแนวนั้นบ้าง”
“ไม่มีค่ะ แต่ก็ใช่ว่าจะน่าโชว์” วิรัชฎาเอ่ยน้ำเสียงตึงๆ กับคนหัวดื้อ แต่ปัฐวีย์มีหรือจะยอมเปลี่ยนใจง่ายๆ
“ผมชอบ เอามุมนี้แหละ”
----
ฝากความรักของ วิรัชฎา และ ปัฐวีย์ ไว้ในอ้อมกอดของทุกคนด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ