กลรักเสน่ห์ลวง

"เฮ้ย นั่นเด็กเก่าแกหนิ" ธนพลเอ่ยแล้วพยักหน้าไปทางร่างสวยที่กำลังเต้นอยู่หน้าเวทีอย่างสนุกสนาน อนาวินมองตามแล้วขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม ชายหนุ่มกัดฟันเพื่อระงับอารมณ์แสร้งตีสีหน้าราบเรียบออกมา
"ง้อเขาอยู่ไม่ใช่เหรอ ไม่ออกไปหน่อยเหรอวะ" ทินกรยังพูดไม่ทันจบร่างหนาก็ลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปยังหน้าเวทีทันที

"ออกมาเที่ยวไม่เห็นบอกผมเลยนะที่รัก" ชายหนุ่มโอบเอวนรินเข้ามาแนบกับลำตัวแล้วพูดชิดใบหู
"คุณ" นรินออกแรงเพื่อจะให้หลุดพ้นแต่ก็สู้แรงของชายหนุ่มไม่ได้
"ผมหึงนะคุณออกมาเต้นแบบเนี้ย" นรินหันมามองเขาตาขวาง
"เป็นพวกพูดไม่รู้เรื่องรึไง"
"ใช่ ผมจะทำทุกอย่างให้เรากลับมารักกันเหมือนที่ผมเคยประกาศไว้ คุณคงเห็นแล้วใช่ไหม"
"มั่นใจขนาดนั้นเชียว" นรินเลิกคิ้ว
"แน่นอน" อนาวินตอบแล้วก้มลงประกบริมฝีปากเข้ากับนริน ชายหนุ่มดื่มด่ำริมฝีปากหวานอย่างเรียกร้องจนนรินเบือนหน้าหนีเพราะไม่อยากให้มันเลยเถิดไปกว่านี้