นางสาวอุ้มบุญ

ดวงตาสีเทาเข้มกราดมองหล่อนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า
แชนนอนร้อนวาบที่แก้ม จังหวะหัวใจก็เต้นไปตามสายตาของเขาที่จ้องมองหล่อน...
เขาจ้องมองหล่อนนิ่งๆ และมันทำให้หล่อนรู้สึกถึงการเกร็งตัวของกระเพาะอาหาร
“ถ้าหากคุณไม่ว่าอะไร ผมอยากจะถามคำถามที่เป็นเรื่องค่อนข้างเป็นส่วนตัวสักสองสามคำถาม”
“แน่นอน เชิญค่ะ” ถึงอย่างไร มันก็คือการสัมภาษณ์เพื่อสมัครงาน เขาเป็นนายจ้าง หล่อนย่อมไม่กล้าปฏิเสธเขาอยู่แล้วล่ะ
“เอาล่ะ...คุณวิลคิ้นส์ ผมอยากทราบถึงเหตุผลว่าทำไมคุณถึงตอบรับโฆษณารับจ้างอุ้มท้องของผม”
หล่อนไม่คิดมาก่อนว่าจะถูกจู่โจมด้วยคำถามที่ตรงไปตรงมาขนาดนี้ จึงตอบไปตามความจริงตรงๆ เช่นกัน
“ดิฉันต้องการเงินค่ะ”