เจ้าบ่าวอุปถัมภ์

เพราะต้องตอบแทนบุญคุณ
กอหญ้า จึงต้องแต่งงานกับชายแปลกหน้าที่เธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
แต่แล้วเธอกลับตกใจแทบสิ้นสติ
เมื่อรู้ว่าเจ้าบ่าวคือกระทิงเปลี่ยวที่เคยพร่าผลาญพรหมจารีไป

เขมรัชต์ รชตะ ชายหนุ่มวัยสามสิบห้า
ทายาทเจ้าของฟาร์มโคนมขนาดใหญ่ทางภาคเหนือ
เพราะความเข้าใจผิดแท้ๆ ทำให้เขาบังเอิญได้สาวน้อยวัยสิบแปดเป็นเมีย
แต่คนอย่างเขามีความรับผิดชอบมากพอ
เมื่อไม่ได้ตั้งใจข่มขืน แต่เผลอกลืนกิน(เด็ก)ไปแล้วสองรอบ
เขาจึงต้องหลอกล่อเธอมาติดอยู่ในพันธะสมรส
พันธะที่จะรัดรึงหัวใจสองดวงเอาไว้ด้วยกัน!

----------------------------------------

“คุณจะเลิกกับหนูตอนไหน”
“ถามทำไม”
“ก็เราไม่ได้รักกัน และคุณก็เคยบอกว่าจะไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น”
“ใช่” เขาเคยพูดว่าจะไม่รับผิดชอบ แต่การที่เขาให้ย่าไปสู่ขอ แต่งงานตามประเพณีแบบนี้ แถวบ้านหล่อนไม่เรียก ‘รับผิดชอบ’ เหรอวะ!
“เพราะฉะนั้น... คุณก็คงไม่ได้จริงจังอะไรกับการแต่งงาน หนูก็เลยอยากรู้... หนูจะต้องอยู่กับคุณไปนานแค่ไหนคะ”
“ไม่รู้” เขมรัชต์ไม่ได้คิดมาก่อน “และฉันก็ไม่คิดว่าจะมีผัวเมียคู่ไหนในโลกนี้มานั่งปรึกษากันในคืนเข้าหอว่าจะเลิกกันวันไหน”