มาเฟียสะกิดรัก

“มาสิคะ ฉันพร้อมแล้ว”

“คุณเป็นผู้หญิงนะ”

“ใช่ ฉันเป็นผู้หญิงค่ะ เอ...หรือคุณเห็นฉันเป็นกะเทยล่ะคะ” สาวร่างอวบเอียงคอมองเขาอย่างงุนงง เธอถามเขาด้วยความซื่อ ไม่ใช่ประชดแต่อย่างใด

“คุณน่ะเป็นผู้หญิงทั้งตัว” เขาตอบเต็มเสียงอย่างมั่นใจ ก่อนจะกวาดสายตาพิจารณาร่างกะทัดรัดตรงหน้าด้วยความหนักอกหนักใจ ตัวเท่าลูกหมูจะปั่นจักรยานพาเขาซึ่งตัวเท่าช้างไปได้ไกลสักเพียงไหนกันเชียว คงจะไม่พาเขาล้มเทกระจาดอยู่ข้างถนนหรอกนะ ลำพังเขาน่ะไม่เป็นไรหรอก แต่ผิวขาวๆ ของเธอมันไม่เหมาะกับรอยม่วงๆ เขียวๆ เลยสักนิด

“คุณจะไหวเหรอ”

“ไหวสิคะ ฉันน่ะปั่นออกกำลังกายลดความอ้วนเป็นสิบกิโลก็ยังไหวเลยนะคะ อีกอย่างการใช้จักรยานแทนรถยนต์ก็เป็นการช่วยลดโลกร้อน ลดมลพิษ แถมยังประหยัดด้วยนะ ถ้าโอเคแล้วก็รีบๆ ขึ้นมาเถอะค่ะ เดี๋ยวไปช้า คนจะมาจ่ายตลาดเยอะ ฉันขี้เกียจไปแย่งพื้นที่ซื้อของกับคนอื่นๆ”

แม่สาวนักอนุรักษ์เร่งเขาอีกครั้ง คราวนี้มีเสียงถอนหายใจยาวๆ จากเขา ก่อนที่ร่างสูงจะนั่งลงยังที่นั่งเบาะหลัง และวางมือลงบนเอวนุ่มของเธอ ซึ่งนับว่ามันเว้าได้รูปอย่างสวยงามสมกับร่างกายของเธอ และเต็มไม้เต็มมือดีสำหรับเขานัก ทำเอาอดใจไม่ไหว สักพักจึงเผลอบีบเล่นจนเธอต้องเอี้ยวตัวมาถาม

“คุณ! ไม่เคยนั่งซ้อนท้ายจักรยานหรือไง ทำไมถึงได้นั่งตัวเกร็งและจับเอวฉันแน่นขนาดนี้”

เสียงหวานปนหอบร้องถามเมื่อปั่นมาได้สักระยะ ส่งผลให้ชายหนุ่มที่กำลังเพลินกับเนื้อนุ่มสะดุ้งเล็กน้อย

“อืม...” เขาครางเบาๆ เป็นคำตอบแล้วยอมคลายแรงสัมผัสให้กลายมาเป็นนุ่มนวลแทน

“ถ้ากลัวก็กอดเอวฉันแน่นๆ เลยก็ได้นะ”

‘กอดเอวงั้นเหรอ เท่านี้ก็จะคุมอารมณ์ไม่ไหวแล้วนะแม่คุณ’


(นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์มาแล้วนะคะ เป็นนิยายลำดับที่ 1 ในซีรีส์ชุด จับหัวใจให้อยู่หมัด โดย รามิลยา ค่ะ)