อุบัติรักอาร์มี่ Army Accident of Love

“ที่นี่ไม่ใช่ร้านกาแฟ ถ้าอยากจะดื่มกาแฟมากก็เชิญคุณลงไปดื่มที่วอชิงตันคอฟฟี่โน้น” เสียงหวานเอ็ดตะโรขึ้น เขาบ้าไปแล้วหรืออย่างไร ถึงได้มาขอกาแฟจากห้องของเธอ
“แต่ผมอยากดื่มกาแฟที่มีคุณเป็นคนชง ผมกำลังเสพติดคุณนะเมย์ ไม่ใช่กาเฟอีน” เขาคว้ามือเรียวขึ้นจับ บรรจงจุมพิตลงบนมือนุ่มแผ่วเบา “นะครับเมย์ครับ วันนี้ผมประชุมเครียดมาทั้งวัน ถ้าไม่มีคุณให้โหยหาตอนกลับ ผมคงหมดเรี่ยวแรงคาที่ประชุมไปแล้ว สงสารผมเถอะนะครับเมย์ แค่กาแฟร้อนหนึ่งแก้ว วันนี้ผมจะไม่ขออะไรมากไปกว่านี้จริงๆ”
“ทำไมฉันต้องแพ้ทางยอมใจอ่อนให้คุณตลอดเลยนะดิน ปล่อยมือฉันแล้วไปนั่งรอที่โซฟาได้แล้วค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปชงกาแฟมาให้”
เมศิตาย่นจมูก เดินตรงไปในห้องครัว แต่ก็ไม่วายได้ยินประโยคที่เขาพูดตามหลังไปอยู่ดี
“ก็เพราะคุณรักผมเข้าแล้วไงเมย์”
“อย่าพูดมากน่ะดิน จะกินอยู่ไหมกาแฟเนี่ย”
“กินครับกิน...”