ไฟรักเทพบุตร

“คุณนี่ช่าง...” หญิงสาวเข่นเขี้ยวพยายามระงับความโกรธที่กำลังคุกรุ่น

“...ที่ฉันพูด ฉันหมายรวมถึงบ้านฉันด้วย”

“ใจเย็นน่าคุณ ช่วยยกเว้นบ้านคุณไว้สักหลังก็แล้วกันนะ...” อเล็กซ์เอ่ยยิ้มๆ อย่างยั่วเย้าก่อนจะยกขายาวๆ นั่นขึ้นไขว่ห้างและเอนหลังพิงพนักโซฟาด้วยท่าทางสบายใจและมองไปรอบๆ

“บ้านคุณน่าอยู่ออก”

หญิงสาวขมวดคิ้วมองหน้าเขาเขม็ง

“เอาล่ะ หยุดพูดจาเหลวไหลสักที คุณต้องการอะไรไม่ทราบ” ปีติมาถามตรงประเด็น น้ำเสียงและสีหน้าจริงจังแต่คนถูกถามกลับอมยิ้ม

“แน่ใจเหรอว่าสิ่งที่ผมต้องการถ้าผมบอกคุณไปแล้ว คุณจะให้ได้” อเล็กซ์พูดพร้อมกับส่งสายตากรุ้มกริ่มที่แฝงไว้ด้วยความเร่าร้อนมาให้

ปีติมายกมือขึ้นกอดอกทันทีเมื่อเห็นสายตาเขาและพอหล่อนกอดอกก็ต้องตัวชาไปชั่วขณะหนึ่ง หล่อนลืมไปเสียสนิทเลยว่าตัวเองมีเพียงเสื้อยืดบางๆ สวมอยู่เท่านั้น ที่ผ่านมาเพราะไม่เคยมีใครมาหาหล่อนในยามเช้าตรู่เช่นนี้หล่อนจึงไม่ทันระวังตัว