ม่านหงส์

Stepmom

รักที่ไม่ควรคู่ ผู้ที่ไม่คู่ควร หัวใจอันแหวกม่าน แหวกประเพณี

“เอาล่ะ ถ้าไม่คิดจะพูดอะไร วันนี้ฉันมีเวลาไม่มาก ฉะนั้นภายในเวลาสองชั่วโมงเราจะต้องได้เสื้อผ้าชุดใหม่ เพื่อเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการรับตำแหน่งในวันพรุ่งนี้เช้า ไปกันเลยค่ะ” ศจีบอกคร่าวๆ แล้วออกก้าวนำหน้าไปยังประตูห้อง

“ฉันคงขัดไม่ได้ล่ะสินะ”

“แน่นอนค่ะ” ศจีหันกลับมาบอกกันด้วยรอยยิ้มอ่อนๆ

ให้ตายเหอะ นลัทเกลียดรอยยิ้มแสนเสแสร้งของผู้หญิงคนนี้จริงๆ ว่าแล้วก็เอาอารมณ์นำทาง เดือดดาลรีบเดินไปสกัดหน้า และบอกกันทั้งสีหน้าถือดีว่า

“คอยดูเถอะ สักวันฉันจะทำให้คุณมาคุกเข่าก้มหัวลงแทบเท้าฉัน!”

มีเพียงรอยยิ้มเยาะ และเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนที่ศจีจะตอบกลับมาว่า

“ดิฉันจะรอ”

ว่าแล้วก็เบี่ยงตัวเพื่อที่จะเดินนำอีกครั้ง และไม่แม้นจะหันกลับไปมองคนที่ยังยืนหอบหายใจหนัก มันเจ็บจุกในอกตัวเอง เพราะไม่สามารถทำให้อีกคนสะดุ้งสะเทือนเลยแม้แต่น้อย แล้วถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ นลัทจะไม่หลงกลยกบริษัทให้ยัยจิ้งจอกคนนี้หรอกเรอะ

น่าเกลียด น่ากลัวจริงๆ!