แรกร้าย ลงท้ายที่รัก

อันนา โชติเมธี สาวน้อยวัยใส ต้องพบกับความหม่นเศร้าโลกเป็นสีเทาทันทีที่เธอถูกชายแปลกหน้าหักหาญน้ำใจแถมยังท้องไม่มีพ่อ เคราะห์หนักเสาหลักของครอบครัวต้องมามีอันเป็นไปด้วยโรคร้ายทไให้ครอบครัวเธอต้องโยกย้ายถิ่นฐาน กลับไปตั้งรกรากยังภูมิลำเนา

ธนัช ปิติโชคโภคิน หนุ่มหล่อตี๋อนาคตไกลทายาททายาทธุรกิจก่อสร้างยักใหญ่ โชคร้าได้รับอุบัติเหตุสูญเสียความทรงจำบางส่วน หากแต่จิตใต้สำนึกย้ำเตือนเสมอว่ามีบางสิ่งบางอย่างเขายังติดค้างไม่อาจแก้ไขให้ถูกต้อง และมันคือสิ่งใดนั้น ตัวเขาเองก็ยังนึกสังสัย

และคงเป็นโชคชะตาที่นำพาให้ทั้งคู่หวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ทั้งที่มันไม่มีเหตุผลอันควร โบราณถึงว่าไว้...

คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน


******************************************************

“คุณเป็นใคร นี่มันห้องเพื่อนฉันนะ!” กลีบปากนุ่มเผยอตวาดถามเสียงสูง สายตาจับจ้องร่างหนาแกร่ง นัยน์ตาฉ่ำเยิ้ม สีหน้าไม่ใคร่จะยี่หระนัก ต่อให้หน้าตาดูดีดุจเทพบุตร เธอก็ไม่ไว้ใจหรอกนะ แถมยังคุกคามกันเสียขนาดนี้
มีหวัง... เธอไม่รอดแน่!
อันนากระถดร่างหนีชายแปลกหน้า สีหน้าตื่นตระหนก เกรงกลัวกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า
‘พ่อจ๋า แม่จ๋า ช่วยอันนาด้วย!’
หยดน้ำตาเกาะหางตาพราวระยับ หัวใจเต้นระรัวดุจกลองชุด เปลือกตาเบิกโตขึ้นไปอีกเมื่อชายแปลกหน้าปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต ถอดมันออกทิ้งอย่างไม่ใยดีสักนิด
“ยังหน้าเด็กอยู่เลยนะเรา คิดไงถึงรับงานนี้”
เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยปากถามด้วยน้ำเสียงเรื่อยเฉื่อย คล้ายๆ หวังคลายความตื่นตระหนกของอันนา แต่หน้าตาหล่อบาดจิต ติดจะหื่นกามของเขาเนี่ยสิ ทำให้เธอกริ่งเกรงอยู่ไม่น้อย
“งานอะไร? ฉะ... ฉันมาหาเพื่อน... คุณนั่นแหละมีรหัสเข้าห้องนี้ได้ไง?!”