ไฟรักสยบแค้น

"อย่าค่ะ เดี๋ยวพี่ชายรู้เข้า" เสียงของเธอสั่นหนักกว่าเก่าหันใบหน้าไปมอง
ชายหนุ่มข้างกายที่เข้าใกล้เธอมากขึ้นทุกที จนใบหน้าแทบจะแนบชิดเริ่มคิดถึงจูบหวานที่ชายหนุ่มเคยมอบให้ ดวงตาจ้องมองที่ริมฝีปากได้รูปของเขาอย่างไม่แน่ใจว่าอยากจะเข้าไปจูบดีหรือหนีเขาดี
"ไม่รู้หรอกถ้าน้องมินไม่พูด" ชายหนุ่มเจ้าแผนการลูบมือหนาขึ้นสู่ภายใน
เสื้อสวยของหญิงสาวรู้สึกได้ถึงความนุ่มนิ่มของร่างกายต่างจากผู้หญิงที่เขาเคยสัมผัสมามากมายยิ่งนัก มันยิ่งกระตุ้นความรู้สึกภายในของชายหนุ่ม รู้ทั้งรู้ว่าเป็นน้องสาวของคนที่เกลียดแต่ก็อดไม่ได้ที่จะหลงใหลไปกับการได้สัมผัสเธอเริ่มไม่รู้ใจตัวเองว่ากำลังสะใจหรือสมใจ
"แล้วไม่กลัวมินพูดเหรอค่ะ" โซฮยอนมินเริ่มหมดความเป็นตัวของตัวเอง
โดยสิ้นเชิงดวงตากลมโตมองดูเขาด้วยสายตาวิงวอนเหมือนอยากจะให้ปลดปล่อยอารมณ์ให้แต่ก็ไม่แน่ใจที่จะทำ
"ไม่หรอกครับพี่รู้ว่าน้องมินนะเป็นเด็กดีเกินกว่าที่จะพูดเรื่องแบบนี้ อีก
อย่างอีกนานกว่าพี่ชายน้องมินจะมาจากภูเก็ต" ชายหนุ่มพรมจูบแสนหวานลงไปที่ซอกคอของร่างงามอย่างไม่หยุดสองมือก็ลูบไล้แผ่วเบาภายใต้เสื้อบาง แต่ยังไม่ตรงจุดที่เขาอยากจะสัมผัสสักเท่าไรนัก
"พี่กริชจะ..จะทำอะไรมินน่ะ" หญิงสาวใจหายวาบเมื่อมือหนาของชาย
หนุ่มล้วงลึกเข้าไปสู่ภายใต้ชั้นในสีขาวสะอาดตาของเธอ มือร้อนๆและรสสัมผัสของเขาทำเอาเลือดภายในกายที่เย็นเฉียบของเธอวูบขึ้นมาถึงใบหน้า
"ก็พี่อยากจะให้น้องมินได้รู้ว่าสิ่งที่พี่ทำลงไปกับเธอคนนั้นมันเป็นยังไง
ดีกว่าให้น้องมินนะหงุดหงิดกับตัวเอง" มือหนาของชายหนุ่มลูบไล้บีบเคล้นที่ทรวงอกของหญิงสาวรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับทรวดทรงของเธอที่เต็มไม้เต็มมือเขาอย่างน่าประหลาด ไม่คิดเลยว่าเธอคนนี้จะซ่อนรูปและน่าค้นหาได้ขนาดนี้ ทุกครั้งที่ชายหนุ่มลงน้ำหนักร่างบางก็จะสะท้านไปตามจังหวะมือของเขาหญิงสาวคนนี้ความรู้สึกไวกว่าที่คิดชายหนุ่มคิดอย่างพอใจ

ไฟรักสยบแค้น by รมย์ธีรา