พระภูริทัต

เรายินท่านกล่าวแล้วถึงวิมานของท้าวจอมเทพ จึงระลึกได้ว่า ด้วยปรารถนาปราสาทเฉกเช่นเวชยันต์นั้นดอก เราจึงได้ไปถืออุโบสถธรรม ทรงว่า

......หวังวิมานมิ่งฟ้า...เมืองอมร
อันประไพอัมพร.....พิลาสล้ำ
หวังสุขจึ่งสังวร.....อุโบสถ
กีดกิเลสไกลกล้ำ.....กอปรแกล้วกมลหวัง...

หมายเหตุจากผู้เรียบเรียง
พระภูริทัต เล่มนี้เป็นหนังสือร้อยแก้วประกอบโคลง กล่าวถึงเรื่องราวในพระชาติก่อนของพระพุทธเจ้า เมื่อพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นพญานาค ทรงบำเพ็ญศีลบารมี ข่มตนรักษาใจมิให้มีความโกรธ เป็นชาดกเรื่องที่ ๖ ในทศชาติค่ะ
นำต้นเรื่องจากพระไตรปิฎกมาเรียบเรียงสำนวนร้อยแก้วใหม่ให้อ่านง่ายขึ้น ส่วนที่เป็นคาถาก็ร้อยกรองเป็นโคลงสุภาพและร่าย ตั้งใจทำถวายเป็นพุทธบูชาค่ะ เคยพิมพ์แจกครั้งแรกเมื่อปี 2548 สิบเอ็ดปีผ่านไปคราวนี้มาตรวจต้นฉบับนำลงให้อ่านฟรีกันที่เมพอีกครั้งค่ะ