พิศวาสซ่านหัวใจ

“ปิดทำไม ในเมื่อตั้งใจจะใส่ไปโชว์อยู่แล้ว ก็ไม่ต้องปิด”

“มิ้นไม่ได้โชว์”

เมื่อร่างสูงตรงหน้าก้าวเข้ามาหาเธอ เท้าของมินตราก็ถอยหลังโดยอัตโนมัติด้วยความหวาดหวั่น น้ำเสียงของเธอเบาลงเรื่อยๆ ในขณะที่ใบหน้าแดงก่ำ “ชุดว่ายน้ำแบบนี้ใครๆ ก็ใส่กัน”

“แน่ใจเหรอ” ยิ่งเธอพยายามอธิบาย เขาก็ยิ่งแสดงท่าทีว่าโกรธเคือง มินตราไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องโกรธเธอด้วย หรือโกรธเพราะเอาชุดของหลานรักมาใส่

“ค่ะ ชุดนี้เป็นของฟ้าแต่ฟ้าใส่ไม่ได้ ฟ้าเลยให้มิ้นลอง เพราะมิ้นไม่มีชุด เราแค่จะใส่ไปว่ายน้ำ ไม่ได้จะไปโชว์ใคร”

“ชุดว่ายน้ำที่ปิดอะไรไม่ได้แบบนี้ ถ้าไม่ได้จะใส่เพื่ออวดเรือนร่างของตัวเอง แล้วจะใส่ทำไม”

แล้วเขาก็พิสูจน์ให้เห็นว่าชุดว่ายน้ำที่เธอใส่อยู่มันบางเบาเพียงใด เมื่อมินตราถอยเท้าไปจนสะโพกชนกับโต๊ะตัวเล็กที่อยู่ไม่ห่างจากเตียงเจ้าหญิงของฟ้ารดานัก เพียงชั่วพริบตาอ้อมแขนใหญ่ก็ยกร่างเธอขึ้นไปนั่งบนโต๊ะโดยที่มินตราไม่ทันตั้งตัว มีผลให้ทรวงอกอวบของเธออยู่ระดับใบหน้าเขาพอดี และก่อนที่เธอจะผลักเขาออก ริมฝีปากร้อนชื้นก็เข้าครอบครองเม็ดทับทิมที่ซุกซ่อนอยู่ใต้เนื้อผ้านิ่มอย่างรวดเร็วและแม่นยำ...