อุบายร้ายพ่ายพิศวาส

เขาเจ้าเล่ห์มารยาเสียจนผู้หญิงอย่างเธอต้องอาย
แต่รามิลกลับเปลี่ยนวันร้ายๆ ของพันธิตราให้กลายเป็นวันดีๆ ได้
ทว่าสุดท้ายจอมวายร้ายกลับยังไม่สิ้นลาย สิ่งที่เห็นจึงเป็นเพียงภาพลวงตา


................................................................

“ไม่ไหวแล้วนะคุณ วันนี้ฉันจะขาดใจตายอยู่แล้ว”
“ไม่เคยมีใครขาดใจตายเพราะว่าถูกจูบหรอกนะคนสวย ผมจูบคุณมีแต่จะต่อลมหายใจให้คุณนะพระแพง” เขาว่าด้วยดวงตาพราวระยับ น้ำเสียงแหบพร่านั้นช่างยั่วเย้าเหลือเกิน
“อย่ามาโกหก ฉันไม่เชื่อคุณ” เมื่อครู่นี้เธอเกือบแย่ถ้าหากว่าเขาจะไม่ถอนริมฝีปากออกเสียก่อน แล้วเรื่องอะไรวันนี้จะยอมให้เขาทำอีกเล่า
“แล้วกัน...แบบนี้เขาเรียกว่ากลัวหรือเปล่านะ” ชายหนุ่มยังแกล้งยั่ว
“ฉันไม่ชอบอะไรที่มันท้าทาย เพราะฉะนั้นไม่ต้องมาท้าเสียให้ยาก ฉันไม่หลงกลคุณ” หญิงสาวบอกเขาอย่างรู้ทันก่อนจะสะบัดหน้าพรืดแล้วเดินหนีเข้าบ้านไป
“แต่ผมชอบนี่นา ยิ่งให้ยากๆ ก็ยิ่งทำให้อยากได้รู้หรือเปล่า” ชายหนุ่มพึมพำผ่านสายลมด้วยดวงตาเปล่งประกาย นิ้วมือแกร่งยกขึ้นลูบไล้ที่ริมฝีปากได้รูปของตัวเองแผ่วเบาก่อนที่รอยยิ้มบางเบาจะปรากฏขึ้นด้วยความพึงใจเมื่อรสชาติหวานล้ำนั้นยังคงติดอยู่ที่ปลายลิ้นไม่จางหาย