หัวใจต้องมนตรา

“ฉันยอมนายละ...ตกลงอีกหนึ่งอาทิตย์นายได้เจอฉันแน่นายทุนหน้าเลือด แล้วนายจะต้องเสียใจที่ตัดสินใจแบบนี้ นายจะให้ฉันย้ายไปอยู่ที่ไหน”

“ก็อยู่ที่นี่กับผมไง”

“ฉันตกลงรับปากทำตามเงื่อนไขของนายแล้ว ทีนี้ก็ถึงตาของนายที่จะต้องทำตามข้อตกลงบ้างล่ะนะ”

“ไม่ต้องรีบก็ได้”

“นี่นายคิดจะเบี้ยวฉันงั้นเหรอ” หญิงสาวตะโกนใส่หน้าชายหนุ่มเสียงดัง

“เปล่า...ใครหน้าไหนกันที่จะกล้าโกงคุณหนูตะวัน”

“ก็นายไงล่ะวอนตายก่อนเวลาอันควรนะ ถ้ายังไม่รีบจัดการเรื่องนี้ให้ฉันละก็ นายเป็นโดนดีแน่ยังไม่รีบทำอีก” เมธาวีเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อของชายหนุ่มพร้อมกับกำหมัดไปตรงหน้าของเขา ปิยภัศร์ได้โอกาสก็เลยรวบร่างของเธอมากอดเอาไว้ซะเลย

“ปล่อย...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ...นายจะทำอะไร”

“เรื่องอะไรจะปล่อย ในเมื่อคุณเดินเข้ามาให้ผมกอดเอง ถ้าผมไม่กอดคุณก็โง่เต็มที” เขาพูดพร้อมกับฝังจมูกได้รูปลงมายังซอกคอของเมธาวี ก่อนจะเปลี่ยนเป็นใช้ริมฝีปากหนาดูดเม้มลงไปยังซอกคอของเธอ จนรอยแดงจางๆ ปรากฏขึ้นทันตา

“ไม่นะ….ปล่อยฉัน….ไอ้บ้า...ไอ้คนลามก”