กุหลาบกลีบช้ำ

“ว่าไง อยากว่ายน้ำกับพี่หรอ” ชายหนุ่มรีบทักอดีตภรรยา สาวเจ้ายิ้มมุมปากเพียงเล็กน้อย เดินตรงไปนั่งลงม้านั่งที่ตรงหน้าของเขา
รางอรชรค่อยๆย่อลงด้วยท่วงท่าสง่างามจนคนจ้องมองไม่อาจจะละสายตาไปไหนได้ เหมือนดั่งต้องมนต์สะกด เย้ายวนเกินจะห้ามใจ และหัวใจของเขาก็พลันหล่นหายเมื่อร่างงามงอนสัมผัสถึงม้านั่ง ตวัดขาข้างหนึ่งขึ้นนั่งไขว่ห้างโดยไม่สนใจสายตาที่กำลังจ้องมองทุกช่วงจังหวะของเธอ
นครินทร์คลี่ยิ้มออกมาอย่างชอบใจ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ นางฟ้าคนนั้นหายไปแล้วจริงๆ กลายเป็นนางพญาของนางฟ้ามาแทน ดีเป็นแบบนี้ก็ดี
“ให้กลับก็ไม่กลับ ซ้ำยังบุกมาหาอย่างไม่เกรงกลัว มั่นใจแล้วใช่ไหม หนูโรสที่จะเล่นกับไฟ”
“ค่ะ ก็อยู่ที่ว่า ไฟจะมีปัญญาไหม้แค่ไหน แค่ไฟในกองฟืนไม่เอานะคะ หนูโรสต้องการไฟไหม้ ป่า ไม่ใช่ป่าสงวนธรรมดาด้วย แต่เป็นป่าอเมซอน”
“โอเคตามนั้น ยินดีต้อนรับ สู่ธนพัฒน์ดำรงอีกครั้ง มาสิมาว่ายน้ำกัน”
“ไม่ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวจะพาลไปล้ำเส้นใครเขาเข้า อ่อ วันนี้หนูโรสไปเยี่ยมพี่ชองแปล์วมาแล้วนะคะ คุยกันสนุกมากเลยค่ะ พี่ชองแปล์วนี่ก็ตลกดีนะคะ คุยไปคุยมา ไงกลายเป็นมาด่าพี่นะเป็นตัวเงินตัวทอง เอ่อ เ-ยี้ น่ะค่ะ”
“อืม แล้วไงต่อ” แสบทรวงจริงๆนะแม่คุณ จะคอยดูซิว่าเธอจะแน่ได้แค่ไหน ขอให้ตลอดไปเถอะ
“ไม่มีแล้วค่ะ หนูโรสขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะ ฝันดีค่ะพี่นะ” มาเพื่อด่าแล้วก็จากไป มันยังไม่พอแค่นี้หรอกเขายังต้องเจออีกเยอะ อย่างสาสม เธอจะไม่ให้ขาดตกบกพร่องไปเลยแม้แต่นิดเดียว
นครินทร์ยังคงมองตามร่างบางที่เดินจากไปไม่วางตา ท่าทางเย่อหยิ่งมั่นใจนั้นช่างน่าชื่นชม ดูเป็นธรรมชาติไม่ขัดตาเหมือนพยายามจะทำ แต่มันคือจิตวิญญาณที่แท้จริง เธอคงเจ็บปวดมากสินะถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ หวังว่าเธอจะมีความสุขที่เปลี่ยนไปเช่นนี้