เกมร้ายพิสูจน์รัก

จุดเริ่มต้นของอธิพัฒน์เดชากร...
“ข้อเสนอของคุณคือ...” พยับเมฆสบตาสีดำสนิทของเธอไม่กะพริบ ค้นเข้าไปให้ลึกถึงหัวใจและความคิดของเธอ มันเป็นครั้งแรกที่ระฟ้ารู้สึกเหมือนตัวเองเปิดเปลือยความคิดให้ผู้อื่นเข้ามารุกล้ำความเป็นส่วนตัว หญิงสาวละสายตาหลบเขา ก่อนจะกระแอมแล้วเอ่ย
“เด็กหนึ่งคน แลกกับหุ้นบริษัท” เสียงเรียบๆ ของเธอไม่ได้ทำให้พยับเมฆยำเกรง ชายหนุ่มขยับตัวแล้วเพ่งพิศมองเรือนร่างของเธออย่างไม่ปิดบัง ระฟ้ารู้สึกถูกคุกคามจึงเผลอผงะกับสายตาที่เขาใช้มอง
‘ผู้ชายคนนี้ ทำไม… เขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนกลัว อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน’ พยับเมฆกะพริบตากลบเกลื่อนเมื่อเห็นแววตาหวาดระแวงของเธอ มันยังไม่ถึงเวลาที่เธอจะรู้ รู้ว่าเขาเองก็ไม่ต่างจากพี่น้องร่วมสายเลือดเท่าไรนัก ให้เธอรู้แค่ว่าเขาคือทายาทตระกูลหยางที่ชักจูงได้ง่าย ไม่ว่าเธอจะลากไปไหนเขาก็จะตามไปทุกหนทุกแห่ง หลักของเขาแตกต่างจากพี่น้องนิดหน่อย คือเขาจะปล่อยให้เหยื่อตายใจกับความเชื่องของเขาก่อน หลังจากนั้นก็เชือดเหยื่อให้ตายอย่างช้าๆ มันดูเลือดเย็นและน่าสนุก เขาพร้อมจะเล่นเกมที่เธอวางหมากไว้ ไม่นานเขาจะล้มกระดานให้หญิงสาวได้ยลว่า หยางหลงมีอะไรซ่อนอยู่ภายในจิตใจบ้าง
“ถ้าสองคนล่ะ” น้ำเสียงยียวนน้อยๆ ตาก็เหลือบมองดวงหน้าที่เริ่มสร้างเกราะมาป้องกันอารมณ์ เขาไม่น่าเผลอตัวเลย พยับเมฆแอบถอนหายใจกับท่าทีของเธอ
“เรื่องนั้นฉันยังไม่คิด ตกลงคุณจะรับข้อเสนอฉัน” เจ้าแม่แห่งวงการธุรกิจกล่าวราวกับเรื่องนี้เป็นเรื่องปกติที่เธอต้องพิจารณาไม่ต่างจากการตัดสินใจลงทุนเรื่องงานโครงการใหญ่ๆ
“เอาเป็นว่าผมขอไปคิดทบทวนผลพลอยได้พลอยเสียทั้งหมดก่อน”
“นานแค่ไหน” ระฟ้าถามทันทีเมื่อเห็นร่างสูงของเขาลุกขึ้นยืน ราวกับไม่สนใจเรื่องที่เธอเสนอสักเท่าไร
“ผมรู้สึกว่าเชื้อผมจะมีค่ามาก เลยอยากให้คุณคิดทบทวนกับผลตอบแทนที่ผมควรจะได้รับ ถ้าคุณตัดสินใจแล้ว ไปหาผมที่ร้าน อ๋อ ผมคงไม่ต้องบอกว่ามันอยู่ไหนหรอกนะ เพราะคุณน่าจะรู้ดีอยู่แล้ว”