นิทานคำกลอนสุนทรภู่

นิทานคำกลอนสุนทรภู่ เล่มนี้เป็นการรวบรวมผลงานแต่งของสุนทรภู่ คือ
โคบุตร เป็นนิทานคำกลอนเรื่องแรกของสุนทรภู่ (๘ เล่มสมุดไทย) แต่ง
ถวายพระสัมพันธวงศ์เธอ พระองค์เจ้าปฐมวงศ์ พระโอรสในกรมพระราชวัง
บวรสถานพิมุขกับเจ้าครอกข้างในทองอยู่ พระอัครชายา ในรัชสมัย
รัชกาลที่ ๑ ก่อน พ.ศ. ๒๓๔๙
ลักษณวงศ์ เป็นเรื่องยาวลำดับที่ ๒ แต่งในรัชสมัยพระบาทสมเด็จ
พระพุทธเลิศหล้านภาลัย แล้วมาแต่งต่อในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว
หลังจากพระองค์เจ้าลักขณานุคุณสิ้นพระชนม์ และสึกจากพระครั้งแรกแล้ว
สิงหไกรภพ (สิงหไตรภพ) มีความยาว ๑๕ เล่มสมุดไทย เทียบได้กับ
นิทานคำกลอนเรื่องโคบุตรและลักษณวงศ์ รวมกัน สุนทรภู่แต่งเรื่องนี้ใน
ตอนปลายรัชกาลที่ ๒ พ.ศ. ๒๓๖๕ - ๒๓๖๗) เพื่อถวายสมเด็จพระเจ้า
บรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอาภรณ์ และต่อมา มาแต่งใหม่ หลังจากหยุดไปนาน
โดยแต่งถวายกรมหมื่นอัปสรสุดาเทพ แต่งไม่จบ (พ.ศ. ๒๓๘๘) ตรงกับสมัยรัชกาลที่ ๓
จันทโครบ เป็นนิทานคำกลอนที่นักวรรณคดีต่างมีความเห็นต่างกัน
โดยสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพไม่ทรงเชื่อว่าสุนทรภู่แต่ง แต่
พ.ณ ประมวญมารค (ม.จ.จันทร์จิรายุวัฒน์ รัชนี) และพระยาปริยัติธรรมธาดา
(แพ ตาละลักษณมณ์) เชื่อว่าสุนทรภู่แต่ง แต่แต่งถึงตอนจันทโครบเข้าถ้ำนางมุจลินท์