ปีกหิมพานต์

ณ ขุนเขาสูงเสียดฟ้าแห่งนั้น...คำมั่นสัญญายังคงอยู่จริงหรือ
“ปณารี...นับแต่วันที่เจ้าพันแผลบนศีรษะให้ ข้าก็รู้แล้วว่า...ชีวิตนี้ ไม่สามารถยกให้ผู้ใดได้” ดังเสียงน้ำตกปักษ์สิริกังวานแว่วเข้ามาในโสต กลิ่นดอกไม้ป่าหอมอบอวล ความรักช่างงดงามนักเมื่อแรกพบ หากเจ็บปวดแทบขาดใจในวันที่ต้องพลัดพราก
องค์ชายรากษสไม่ละความพยายาม ขอร้องอีกครั้ง “แต่นั่นไม่ได้นำความสุขที่แท้จริงมาให้ข้าเลย นับแต่วันนั้นจนถึงวันนี้...ปณารี เพราะรักเจ้า ข้าจึงต้องทนทุกข์ทรมานแสนสาหัส...”