เสน่ห์นางร้าย

เป็นนาทีที่วายุภัคต้องตัดสินใจ เพราะที่เทียวไปเทียวมาในระยะนี้ ก็เพราะตัดสินใจแล้วว่า จะต้อง..จีบ หล่อนเสียที ภาวะอารมณ์ที่บอกตัวเองทุกเมื่อเชื่อวันว่า ควรต้องหาหลักให้ชีวิตได้แล้ว สั่งให้เขาวางเป้าหมายไว้ที่..ราชนิกูลสาวคนนี้
ถ้าได้แต่งงานกับโรยทองทราย สาวแสนผู้ดี แสนบอบบาง และน้ำใจงาม ใครได้เป็นสามี น่าจะสบายไปแปดอย่าง จะออกเที่ยวอย่างเดิม ก็ไม่น่าจะมีปัญหา ฐานะมั่นคง โดยเขาไม่จำเป็นต้องเหนื่อยหาเลี้ยง เผลอๆ เขาอาจจะมีฐานะการเงินดีกว่าเดิมด้วยซ้ำไป...
แล้วความรักล่ะ ? คำถามนี้ผุดมาทุกครั้ง และเขาก็สามารถตอบได้ว่า ความรักมันไม่เหลือสำหรับเขาแล้ว วัยยี่สิบแปด ผ่านความรักมาแล้วทุกรูปแบบ ตอนนี้ เขาต้องการแค่ ความมั่นคงในชีวิต ความรักคง.เหมือนจั่วไพ่ จั่วไปเรื่อยๆ ซึ่งเขาคิดว่า เขาคงไม่รักใครอีกแล้วล่ะ ทุกวันนี้ ก็มีสาวๆมาให้รักเยอะแยะ
“ผมเป็นห่วง...” เขาจงใจมองตาหล่อน พยายามถ่ายทอดความรู้สึกไปให้หล่อนรับรู้ ซึ่ง..ชายหนุ่มชะงัก เมื่อเห็นแก้มซูบ ผิวขาวเผือด ซับสีระเรื่อ พร้อมๆกับกิริยาหรุบตาหนี
หญิงทราย...มี ใจให้เราหรือนี่......