ซื้อใจ...จำหน่ายรัก

“คุณลองเปลี่ยนใจดูไหม เรื่องหย่านะ”
มือที่กำลังเปิดเอกสารอยู่ชะงัก เขาเงยหน้าขึ้นมองหล่อน สายตานั้นจับจ้องอย่างพินิจ อัมธิกามองไปทางอื่น
“ถ้าคุณเปลี่ยนใจ ฉันจะให้คุณเข้าบริหารดูแลกิจการในส่วนของฉันทั้งหมด ส่วนอีกครึ่งหนึ่งฉันก็จะโอนให้คุณตามสัญญา ”
“จะไม่พูดเรื่องความรักเลยหรออัมธิกา”
คราวนี้อัมธิกาเองเป็นฝ่ายอึ้ง ความรักอันน่าสมเพชของหล่อนที่ไร้ค่าสำหรับเขา
“คนเราไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันเพราะความรักก็ได้”
“เหมือนพ่อกับแม่เลี้ยงของคุณน่ะหรอ ? ”
หญิงสาวเม้มปาก พยายามลดความอัดอั้นที่จุกขึ้นมาในอก
“เพราะอะไรถึงไม่อยากหย่าล่ะ คุณเห็นประโยชน์อะไรจากผมอีก ลูกก็ได้ไปแล้ว สมบัติคุณก็ได้ครบแล้ว ผมเองก็น่าจะมีอิสระ”
“ฉันแค่อยากมีครอบครัว ” หล่อนตอบเศร้า ๆ “ที่ผ่านมาคุณก็ทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวได้ดี”
เขาวางเอกสารนั้นลงบนโต๊ะ เดินเข้ามาหา อัมธิกาหันกลับมาเงยหน้ามองดวงตาสีดำคู่นั้น หล่อนรู้สึกว่าตนเองกำลังลอย
“รักผมหรืออัมธิกา”