แสงท้ายปลายอุโมงค์

เป็นเรื่องที่วินธัยต้องผูกเรื่องขึ้น เพื่อเป็นทางออกให้ตัวเอง กับการแอบช่วยผู้หญิงคนหนึ่ง จนประดาพนักงานน่าจะเอาไปซุบซิบกันบ้างแล้ว โกหกไปแล้ว ก็ต้องคอยเตือนตัวเองว่า ได้โกหกใครไปบ้าง จะได้ไม่หลงไปพูดอีกแบบ ให้ถูกจับโกหกได้
เกิดมา ยังไม่เคยต้องลงทุนทำอะไรมากมาย เหมือนที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้เลย เขาเริ่มรู้ตัวว่า เขาควรต้องทำตัวห่างจากลดาได้แล้ว เริ่มทอดเวลาการต้องไปพบหล่อน ด้วยข้ออ้างเรื่องงานบ่อยครั้ง จนเหมือนหล่อนเองก็จะเบื่อ และหันไปควงไอ้ป๊อก หนุ่มหุ่นเสี่ย ที่เคยตามจีบหล่อน ประชดเชา
เดี๋ยวเธอจะมาหรือ...ชายหนุ่มเดินยิ้มไปเข้าห้องทำงาน ปกติเขาจะมานั่งที่นี่แค่สัปดาห์ละสองวันเท่านั้น คือ จันทร์และศุกร์ ยกเว้นกรณีที่ต้องมรเรียกประชุมพนักงาน หรือต้องแวะมาเซ็นเอกสารเร่งด่วนเรื่องสำคัญๆ
นั่งโต๊ะแล้ว ก็เปิดจอมอนิเตอร์เครื่องวงจรปิด เราเป็นเอามากหรือเปล่าหว่า..แค่ เห็นเธอห่างๆ ก็ยังดี เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลยนี่นา มิสเตอร์หว่องโทร.มารายงานแล้ว บอกว่าเลขาฯคนใหม่จะมาเริ่มงานวันต้นเดือน ยอมรับว่า รู้สึกสบายใจ ราวกับขายคอนโดฯได้หมด ยังไงยังงั้น...
ศัพท์วัยรุ่นที่พูดกันว่า เคมีตรงกัน สงสัยเคมีของเรา กับพจมานจะตรงกันหรือเปล่า ตอนนั่งบนเครื่อง แอร์ฯคนนี้มาค้อมตัวถามว่าต้องการเครื่องดื่มอะไร นาฑีนี้ สงสัยเคมีมันพุ่งปริ๊ดไปจูนกับเคมีของหล่อน ถึงเกิดอาการอยาก.แตะต้อง ก้นงอนงามของหล่อน จนเกือบโดนหล่อนฟาดถาดใส่หัว..