Love is like rain เล่ม 1-3 (จบ)

‘หกคนสามคู่กับความรักที่เกิดขึ้นเหมือนฝนที่ตกลงมาโดยไม่ทันรู้ตัว’

ใครๆต่างก็มองว่า‘ทัศ’ เป็นผู้ชายที่มีทุกอย่างเพียบพร้อมและมีทุกอย่างที่ตนเองต้องการ แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ ความรัก คนรัก คือสิ่งที่ทัศไม่สามารถมีได้อย่างใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคนที่เขารักจากไปอย่างไม่มีวันกลับ หัวใจทัศจึงปิดตายมาเนิ่นนาน

สำหรับ‘ใบโพธิ์’ แล้ว ไม่มีอะไรจะสำคัญไปกว่าผู้มีพระคุณที่เปรียบเสมือนแม่อีกคนและครอบครัวของเธอ เมื่อผู้มีพระคุณจากไป ทิ้งลูกชายเอาไว้ ใบโพธิ์จึงตั้งใจดูแลเด็กๆอย่างเต็มที่ แม้จะต้องอยู่ใกล้กับคนที่เคยทำร้ายเขาอย่างไม่มีเหตุผลหรือต้องโดนดูถูกเหยียดหยามก็ตาม

ด้วยความเจ้าแผนการของ‘หวาย’ ตัวเองเลยต้องมาตกหลุมที่ขุดเองเอาไว้ โดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าใดๆซะด้วย เรื่องจับคู่คนอื่นหวายพอทำได้ก็จริง แต่เรื่องคู่ของตัวเองกลับเอาตัวไม่รอดเสียอย่างนั้น หรือที่เขาว่ากันว่ารักแรกมักไม่สมหวังจะเป็นเรื่องจริง

ปัญหาครอบครัวทำให้‘วุ้น’ ต้องทำงานไปด้วยและเรียนไปด้วย วุ้นสู้ด้วยตัวคนเดียวมาตลอด แม้ว่านับวันจะยิ่งเหนื่อยก็ตาม พอเริ่มมีความรักก๊อกหักทั้งที่ยังไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ วุ้นรู้ดีว่าตนเองไม่ดีพอและไม่มีอะไรคู่ควร ดังนั้นแค่ได้แอบรักเขาก็พอใจแล้ว

คนที่‘ประมุข’ รักและกำลังตามจีบกลับไปหลงรักเพื่อนสนิทของเขาทั้งที่รู้จักเขาก่อนแท้ๆ แต่ความรักมันบังคับกันไม่ได้และเขาก็เป็นลูกผู้ชายพอ เมื่อโดนปฏิเสธอย่างจริงจังเขาจึงยอมถอย แต่ทั้งที่คิดว่าตนยังรักใครคนนั้นอยู่ เขากลับใส่ใจ ห่วงใย ใครอีกคนมากจนตัวเองยังแปลกใจ

‘รัฐ’กลับมาประเทศไทยเพียงชั่วคราวเท่านั้น เขาไม่คิดว่าการกลับมาครั้งนี้เขาจะได้พบเจออะไรมากมาย โดยเฉพาะคนที่ทำให้หัวใจเขาสั่นไหว...ทั้งที่อีกฝ่ายก็เป็นผู้ชาย! รัฐไม่ได้รังเกียจความรักของคนเพศเดียวกัน แต่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเข้าข่าย โดยเฉพาะเมื่อเขามีผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักอยู่แล้ว



‘บางทีความรักก็เข้ามาหา โดยที่เราไม่ทันได้ตั้งตัว’