อ้อมกอดอสูรไร้ใจ (เล่ม 1 + 2)

Alan Orlando Rocasander R8888

อลัน ออร์แลนโด้ โรคาซานเดอร์ อายุ 33 ปี สูง 198 เซนติเมตร ชายหนุ่มผู้มีเสน่ห์เหลือร้าย เขาเป็นบุตรชายคนรองของดอนเลโอนาดท์และมาดามจัสมิน หรือที่คนไทยรู้จักกันในนามคุณมะลิฉัตร ของเจ้ามะลิฉัตรแกรนด์โรงแรมหรูระดับห้าดาวที่ไทย และอีกหลายๆ แห่งในต่างประเทศ

ออร์แลนโด้เป็นชายหนุ่มผู้หล่อเหลาที่ขึ้นชื่อเรื่องเย็นชา และเข้าถึงตัวได้ยากมากที่สุดในบรรดาห้าหนุ่ม R and R เขาติดอันดับ Top 10 ของผู้ชายหล่อรวย ที่สาวๆ อยากจะลากขึ้นเตียงมากที่สุด เขาชอบแข่งรถ เขาหลงใหลในรอยสัก เขาโลกส่วนตัวสูง เขาเป็นเจ้าของไนต์คลับ, เรือสำราญ The Lion Sea ,บริษัทผลิตอะไหล่รถยนต์ และบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่

คู่นอนชั่วคราวของเขามีแต่ดารา นางแบบ ไฮโซ คนดัง ที่ได้แค่ร่วมเตียงไม่กี่ชั่วโมง! ก็ถูกเฉดหัวส่งแบบไม่ใยดี นั่นจึงเป็นที่มาของเจ้าชายน้ำแข็ง ผู้ชายที่รักและหวงแหนในอิสรภาพ เขาใช้ชีวิตแบดบอยแบบนี้มาตลอด และเขาทำมันได้ดี จนกระทั่งได้เจอเธอ ยัยแม่มด!

“ชีวิตที่มีเธอเข้ามา...มันไม่คุ้น และไม่ชินกับการที่ถูกขัดใจ เธอทำให้เขาหงุดหงิด โมโห และอารมณ์ร้ายกว่าทุกๆครั้ง! ทุกอย่างมันผิดเพี้ยนไปหมด
เธอทำในสิ่งที่ไม่มีใครกล้าทำ! เธอท้าทายด้านมืดในตัวเขา! และเธอก็ทำให้เขาแทบบ้า...ในวันที่ไม่มีเธอ”



Miki Panara Sirirunthanakron

มิกิ แพณารา สิริรันทนากรณ์ อายุ 22 ปี สูง 161 เซนติเมตร สาวน้อยแสนสวยนัยน์ตาชวนหลงใหล กับรอยยิ้มที่สามารถสะกดใครต่อใคร เพียงแค่แรกพบสบตา รูปร่างบอบบางชวนทะนุถนอม กับหน้าอก 36 คัพซี เอวที่เล็กคอดรับกับบั้นท้ายที่งอนงาม ใบหน้าจิ้มลิ้ม ดวงตากลมโต รายล้อมไปด้วยขนตาที่งอนยาวและริมฝีปากบางที่อวบอิ่ม ทำให้ใบหน้างามดูโดดเด่นและชวนหลงใหล

บิดาและมารดาของเธอเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ จึงทำให้เธอตกอยู่ในความดูแลของป้า (แขไข นาวารอส) พี่สาวของบิดาที่อยู่อังกฤษ

คืนหนึ่ง...สามีของป้า (คาทอร์ นาวารอส) ได้ลอบเข้าหาหวังจะข่มขืน เธอต่อสู้และคว้าแจกันที่อยู่ข้างเตียง ฟาดลงที่ศีรษะของอีกฝ่ายอย่างเต็มแรง จนกระทั่งอีกฝ่ายสลบไป เธอจึงหนีออกจากบ้าน และย้ายที่พักอยู่บ่อยๆ เพราะคาทอร์นั้น สั่งให้คนออกตามหาตัวของเธอไปทั่ว ในขณะที่ป้าของเธอ ไม่ได้สนใจอะไร นอกจากการพนัน!

จนกระทั่งวันหนึ่ง...โชคชะตาได้เล่นตลก! ทำให้เธอได้มาเจอกับเขา! ผู้ชายที่หยิบยื่น ไม่สิ! เขายัดเยียดคำว่า สามี อย่างหน้ามึนให้กับเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน เขามันเลว! ดิบเถื่อน! เย็นชา! หน้ามึน! เดี๋ยวดี! เดี๋ยวร้าย! และขี้หึงจนได้โล่

แต่บางครั้ง...เขาก็ดูอ่อนโยน และทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจ...ที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของอสูรร้ายตนนี้

-------------------------------------------------------------


“จะไปไหน!” ออร์แลนโด้เอ่ยถามเสียงเย็น
“ขอหนังสือเดินทางกับเอกสารคืนด้วยค่ะ”
แพณาราเอ่ยแต่ไม่หันมามองหน้าอีกฝ่าย
“ถามว่าจะไปไหน!” ออร์แลนโด้เอ่ยถามเสียงดังขึ้นกว่าเดิม
แพณาราถึงกับสะดุ้งนิดๆ อย่างคนเสียขวัญ
“ก็จะไปจากที่นี่ไง!” แพณาราบังคับน้ำเสียงให้เรียบที่สุด เพราะตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนมีก้อนแข็งๆ แล่นขึ้นมาจุกอยู่ตรงต้นคอ
“แล้วใครอนุญาตฮะ!” ออร์แลนโด้ดึงแขนของร่างบางมาบีบเอาไว้แน่น
“ปล่อยนะ!” แพณาราเอ่ย ก่อนจะพยายามสะบัดแขนของอีกฝ่ายออก แต่ก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องยาก เพราะอีกฝ่ายจับเอาไว้มั่นไม่ยอมปล่อยเช่นกัน
“ปล่อยงั้นเหรอ! ก็บอกแล้วว่านั่นเป็นสิ่งสุดท้ายในชีวิตที่จะทำ!” ออร์แลนโด้เอ่ยเสร็จ ก็ลากแพณาราตรงเข้าไปยังห้องนอน
“ไม่! เราจบกันแล้ว ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ! ฉันจะไปจากที่นี่ ฉันเกลียดคุณ ได้ยินไหม! ฉันเกลียดคุณ!” แพณาราตะโกนด่าทออย่างเจ็บใจ
“ฉันก็เกลียดเธอเหมือนกันแพณารา! ร่านนักใช่ไหม รับรองว่าเดี๋ยวเธอจะได้หายร่านไปตลอดชีวิต มานี่เลย!”
ออร์แลนโด้ลากแพณาราเข้ามาถึงห้องนอน ก็อุ้มร่างบางโยนขึ้นเตียง และเอ่ยด้วยน้ำที่แข็งกร้าว ร่างบางได้ยินแล้วน้ำตาไหลออกมาทันใด พลางนึกไปถึงเหตุการณ์เมื่อครั้งที่อีกฝ่ายทำร้ายเธออย่างป่าเถื่อน
“ไม่! พี่อลันได้โปรด...อย่าทำมิกินะ...ฮือๆๆ”แพณาราเห็นออร์แลนโด้ถอดเสื้อออก ถึงกับสั่นกลัวไปหมด ภาพที่เขาทำร้ายเธอในครั้งนั้น มันย้อนกลับมาฉายซ้ำอีกครั้ง
“อุตส่าห์จะให้เป็นเมีย แต่เธอก็เลือกที่จะทำตัวไร้ยางอาย ร่านได้แม้กระทั่งพนักงานในบริษัทของฉัน ฉันจะทำให้เธออยู่ก็เหมือนตายแพณารา!”
ออร์แลนโด้จะดึงเข็มขัดออกมา แพณารารีบลนลานพลิกตัวลงจากเตียงอีกฝั่งทันที
“พี่อลัน...มิกิไม่ได้จูบมาร์ตินนะ ฮือๆ เขาดึงมิกิเข้าไปจูบเอง มิกิไม่ทันได้ตั้งตัวเลย...อะ...กรี๊ดดดดด”
“จะหนีไปไหน มานี่!” ร่างสูงที่โมโหจนหน้ามืด กระชากแขนของแพณาราเข้ามาหาตน พร้อมกับรวบมือทั้งสองเอาไว้ แล้วใช้เข็มขัดรัดทันที
“ไม่นะ! อย่าทำแบบนี้! ฮือๆๆ ปล่อยมิกินะ ได้โปรด...ฮือๆๆ” แพณาราร้องไห้จนสั่นไปทั้งตัว อ้อนวอนขอร้องให้ออร์แลนโด้ปล่อยเธอ
“ฉันไม่มีทางปล่อยเธอไปหรอก! ไม่มีทาง!” ออร์แลนโด้ผลักแพณาราลงบนเตียง และจะตามขึ้นไปคร่อมร่างบาง
“ปล่อยนะไอ้คนบ้า! ฮือๆๆ” แพณาราร้องเสียงหลงขึ้นทันใด
ออร์แลนโด้ยกยิ้มที่มุมปากแบบเหยียดๆ ก่อนจะเตรียมกระชากเสื้อของแพณาราออก
“หยุดเดี๋ยวนี้นะอลัน!” มะลิฉัตรเอ่ยขึ้นเสียงดัง พร้อมกับเดินเข้ามาหาบุตรชายคนรอง ที่ตอนนี้มีแค่กางเกงสะแล็คตัวเดียว ก่อนจะมองเลยไปยังร่างบางที่ถูกมัดมือด้วยเข็มขัดและนอนร้องไห้อยู่บนเตียงอย่างน่าสงสาร มะลิฉัตรยกมือขึ้นทาบอย่างตกใจที่เห็นบุตรชายกระทำตัวป่าเถื่อนกับสาวน้อยตรงหน้า เกินกว่าที่เธอจะรับได้
“ช่วยหนูด้วยค่ะ ฮือๆ ได้โปรด...ฮือๆๆ” แพณาราพอเห็นผู้คนหนึ่งที่ดูมีอายุนิดๆ เดินเข้ามา ก็รีบเอ่ยขอร้องอีกฝ่ายให้ช่วย
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น! ไหนลูกบอกว่าจะพาลูกสะใภ้ไปแนะนำไง แล้วทำไมถึงได้ร้ายเธอขนาดนี้!” มะลิฉัตรเอ่ยถามเสียงดัง เดินไปที่เตียงแล้วดึงร่างบางที่ใบหน้าเปื้อนน้ำตาเข้ามากอดและแกะเข็มขัดที่รัดมือบางจนแดงช้ำออกให้อย่างสงสาร
“ได้โปรด...พาหนูไปจากที่นี่ที ฮือๆๆ” แพณาราเอ่ยอ้อนวอนผู้หญิงตรงหน้าทั้งน้ำตา
“ไม่ต้องห่วงจ้ะ! ฉันจะพาหนูออกไปจากที่นี่เอง!” มะลิฉัตรถึงกับจุกอก ที่เห็นสาวน้อยตรงหน้าร้องไห้จนตัวสั่น
“เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นครับแม่! เธอต้องอยู่ที่นี่!” ออร์แลนโด้เอ่ยพร้อมกับเดินเข้าไปจะดึงแขนของแพณาราให้มาอยู่กับตน
มะลิฉัตรคว้าแขนของแพณารากลับมา พร้อมกับตวัดฝ่ามือลงบนซีกแก้มของบุตรชายทันที
เพี้ยะ!
ออร์แลนโด้หน้าหันตามแรงตบทันใด
ก่อนจะค่อยๆ ยกมือขึ้นลูบแก้มช้าๆ ด้วยความรู้สึกชาอย่างที่บอกไม่ถูก นี่เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่เขาถูกมารดาตบ!
“นี่ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่าอลัน! ทำไมถึงได้ป่าเถื่อนแบบนี้!”
มะลิฉัตรตะโกนด่าบุตรชายที่มีกลิ่นเหล้าคละคลุ้งให้ได้สติ!
“แต่แม่จะพาเธอไปไหนไม่ได้ เธอเป็นเมียผม!”
ออร์แลนโด้ที่หน้ายังไม่หายชา หันกลับไปยืนยันเจตนาเดิมไม่ยอมให้มารดาของตนพาแพณาราเดินออกไปจากห้อง
“เมียงั้นเหรออลัน! ไหนบอกว่าอยากจะจัดงานแต่งเร็วๆ เพราะกลัวว่าเธอจะท้อง ถ้าตอนนี้เธอท้องขึ้นมา ก็คงได้แท้งเพราะความป่าเถื่อนของคนแถวนี้แน่ๆ!” มะลิฉัตรแค่นเสียงต่อว่าบุตรชายคนรองที่เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าอีกฝ่ายจะมีมุมนี้ ปกติออร์แลนโด้เป็นคนไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับใคร และไม่เคยควงผู้หญิงคนไหน แต่อยู่ๆ ก็บอกกับตนและสามีว่าอยากจะแต่งงาน เธอจึงนัดให้พามาทานข้าว แต่แล้วคนที่บอกว่าจะไปรับว่าที่ลูกสะใภ้ก็หายเงียบไป จนเธอสังหรณ์ใจแปลกๆ เลยตามหาอีกฝ่ายที่สกาล่า แล้วก็ใช่อย่างที่คิดจริงๆ
.......................
คำเตือน! นิยายที่เขียนแนวพาฝัน-คอมเมดี้ คนเขียนก็เป็นแค่นักหัดเขียนมือสมัครเล่น หากคุณยังไม่เคยอ่านนิยายของ โยชิตะ-ยูริ /yochita-uri แนะนำให้ไปโหลดตัวอย่างฟรีจาก MEB มาอ่านก่อนจะกระทำการซื้อหนังสือและอีบุ๊กนะคะ เผื่อว่าไม่ใช่แนวที่ชื่นชอบ ด้วยรักและหวังดี...โยชิตะ-ยูริ