บูรพา

...แคธรีนไม่เคยตระหนักมาก่อนเลยว่า อารมณ์ล้ำลึกบางอย่าง
เปรียบได้กับน้ำที่ค่อยๆ ไหลซึมขึ้นมาจากใต้ดิน
กว่าจะรู้ น้ำใสก็เต็มแอ่งในหัวใจเสียแล้ว
เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า จัสติน คือความอบอุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้...
คือความรื่นรมย์ที่จะได้พูดคุยด้วย ได้ฟังเขาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับบูรพา
และท้ายสุดคือการรับรู้จนไม่มีความรู้สึกแปลกแยกว่าเขาคือ
ชายผู้ซึ่งแตกต่างทั้งเชื้อชาติและศาสนา