หลงเล่ห์นาคา

เล่มนี้ชื่อว่าหลงเล่ห์นาคา เป็นเรื่องสุดท้ายในชุดนิยายเล่ห์รักหิมวันต์

เศษะราชย์และพายุราชย์โดนศีตกาลราชย์จอมนาคาล่ามให้รวมร่างกัน โทษฐานหนีไปตอนมนตรากับธราเทพเผชิญหน้ากับอรุ พระอาทิตย์สาดส่องทั่วแผ่นดินเป็นเวลาของเศษะราชย์ พระจันทร์เยือนนภาเป็นเวลาของพายุราชย์

ปัญหาใหญ่ครั้งนี้คือ เศษะราชย์ต้องไปพานาคีสาวบุตรีไพทูลอำมาตย์แห่งปัจฉิมเนรดี สาวนาคีโลกสวยที่แอบหนีไปเมืองมนุษย์กลับคืนสู่นคร ใครจะไปรู้ว่าครั้งนี้จะไปเจอแม่นาคีบุตรีสุดท้องคู่แค้นพายุราชย์ด้วย

แผนที่ที่พาไปสู่พญาราตรีผู้ครอบครองคันฉ่องครุฑ สิ่งที่นำไปสู่ความเยาว์วัย มนุษย์ผู้ต้องการความเป็นอมตะกำลังพาตนไปสู่สิ่งที่ไม่ควรแตะ หากพญาราตรีกลับออกจากที่คุมขัง ทั่วหิมพานต์และเมืองมนุษย์จะกลับสู่ความหายนะอีกครั้ง งานนี้สองนาคีสาว หนึ่งหนุ่มมนุษย์ หนึ่งยักษ์ และแฝดนาคาจึงต้องรวมพลังตามหาคันฉ่องและประตูสู่คุกคุมขังพญาราตรีก่อนมนุษย์หน้าโง่ผู้ใดจะเปิดผนึก

นี่คือบทสุดท้ายของความป่วนชุดนิยายเล่ห์รักหิมวันต์
เมื่อม่านฟ้าไม่ยอมสมรสกับเศษะราชย์ ผณินน้องสาวย่อมต้องสมรสแทน เอาส่วนไหนมาคิด

“ได้ ฉันจะถอนหมั้นให้ เพียงแต่การแต่งที่เกิดระหว่างเราเป็นคำสั่งแห่งองค์ศีตกาลราชย์ ยังไงก็ต้องเกิดขึ้น ดังนั้นเมื่อเธอปฏิเสธผณินจำต้องสมรสแทน”

“พี่เศษะราชย์!” ผณินลุกขึ้น ทำไมเอาไปเอามาความซวยมาตกที่เธอ

“ถ้าเธอปฏิเสธ พี่เธอก็ต้องกลับไปกับฉัน”

“รอหลานสาวคนโตไม่ได้หรือพี่เศษะราชย์” ผณินต่อรอง

“เธอคิดให้ฉันเป็นเฒ่าหัวงูหรือไง"