ปรารถนาหัวใจเถื่อน

“ไม่ต้องหาทางเลี่ยงหรอก เพราะถึงเธอจะให้เลขาเข้ามาฉันก็ไม่ถอยไปไหนแน่ อยู่มันอย่างนี้แหละ” วิศรุตพูดหน้าตาเฉย แต่แอบยิ้มขำในหน้า
“ไม่ได้นะพี่วิน ปล่อยอิงเดี๋ยวนี้เลย”
“อ้าว แล้วฉันจับเธอไว้ตรงไหนล่ะ ดูสิไม่มีส่วนไหนของฉันถูกตัวเธอเลยนะ ฮึๆๆ” เขาหัวเราะออกมา มันช่างเป็นเสียงหัวเราะที่ปรางฉัตรฟังแล้วรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
...เขาคิดจะทำอะไรอีกเนี่ย…
ติดตามลุ้นความรักของเขาและเธอที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน กับความบาดหมางระหว่างครอบครัวที่เกิดในอดีต ว่าจะเดินไปบนเส้นทางเดียวกันได้หรือไม่...
ปรารถนา และ ลุ่มหลง จะสามารถบังคับได้จริงหรือ... มีเพียงเขาและเธอเท่านั้นที่รู้ดี
...ห้ามใจนั้นว่ายากแค่ไหน แต่ห้ามเสน่หานี่สิยากกว่ามากมายนัก…