เจ้าดวงใจ

ราม ฤทธิราฎร์ เจ้าพ่อเงินกู้วัยสามสิบเจ็ดผู้ชายที่ถูกเหล่าผู้หญิงของเขาทั้งผู้หญิงคนเก่าและผู้หญิงคนปัจจุบัน ตราหน้าลับหลังว่าคนไร้หัวใจ เขาถูกใจหญิงสาวคนหนึ่งที่เจอกันในผับหรู เขาจึงเป็นฝ่ายเสนอเลี้ยงเครื่องดื่มให้แก่โต๊ะของหญิงสาว แต่เหมือนหญิงสาวนั้นไม่เล่นด้วยแถมยังเหมือนปฏิเสธกลายๆ เธอไม่ยอมให้เขาเลี้ยงแถมยังหนีกลับไปเฉยๆ ไม่แม้จะทิ้งเบอร์โทรให้ ทำเอาชายหนุ่มที่ไม่เคยแม้จะเริ่มสานสัมพันธ์กับใครก่อนต้องหงุดหงิด เพราะเมื่อเขาเริ่มเธอกลับไม่สนอง แต่นั่นกลับทำให้เขาสนใจในตัวเธอมากขึ้น ด้วยนิสัยหากได้อะไรก็ต้องได้เขาจึงใช้แผนการทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ตัวเธอมาครอง



เอื้อมดาว...หญิงสาวอายุยี่สิบสองเพิ่งจะเรียนจบใหม่ เธอต้องไปรับภาระที่ชานนท์พี่ชายคนละพ่อของเธอก่อ ไว้โดยที่เธอไม่เคยรู้เรื่อง รู้เรื่องอีกทีก็ตอนที่พี่ชายของเธอถูกเจ้าหนี้มาตามทวงหนี้ เธอก็เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา แล้วจะเอาเงินมากมายที่ไหนมาใช้หนี้กัน โชคดีที่มีผู้ชายคนหนึ่งที่เขาเคยเสนอเลี้ยงเครื่องดื่มเธอในผับช่วยเหลือไว้ ไม่อย่างนั้นเธอก็ไม่รู้จะไปพึ่งใคร เพราะเธอไม่อยากให้พ่อและแม่ของเธอต้องกลุ้มใจเพราะเรื่องชานนท์พี่ชายของเธออีก
--------------------------------------

ปราชญ์ที่เดินออกจากห้องมาหลังที่สุด หันไปเห็นร่างสูงในชุดสูทยืนนิ่งอยู่ไม่ไกล แล้วเขาก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นมือข้างหนึ่งของเจ้านายหิ้วถุงอาหารและผลไม้อยู่อย่างไม่อาทรร้อนใจ

ใครกล้าให้คุณรามของเขาหิ้วของพวกนี้กัน กำลังจะอ้าปากถามเจ้านายหนุ่มกลับส่ายหน้าน้อยๆ เหมือนจะบอกเป็นสัญญาณแก่เขาว่าตอนนี้ไม่ต้องทำเป็นรู้จักกัน ปราชญ์พยักหน้ารับหันกลับไปสนใจลูกหนี้ที่ต้องทวงเงินรายสุดท้ายของวันนี้

“พี่นนท์ มันเกิดอะไรขึ้นบอกดาวมา ทำไมพวกเขาถึงซ้อมพี่ขนาดนี้” หญิงสาวเอ่ยถามพี่ชายร้อนรน

“พี่ติดหนี้พวกมัน โอ๊ย...ดาว ช่วยพี่ด้วย พี่เจ็บจะตายอยู่แล้ว”

รามที่ทั้งได้ยินและเห็นเหตุการณ์แทบจะหัวเราะออกมา แค่นี้มาบ่นเจ็บเจียนตาย ดูก็รู้ว่าลูกน้องของเขายังไม่ได้ทำรุนแรงขนาดที่มันต้องเจ็บเจียนตาย อย่างรายก่อนหน้านี้ ถูกเขาสั่งให้ใช้ไม้หน้าสามหวดไปที่ลำตัวไม่ยั้งเดาว่ากระดูกซี่โครงหักไปหลายท่อนยังไม่ร้องครวญครางขนาดนี้

“ใช่...มันติดหนี้เราอยู่ ถ้าไม่อยากเจ็บตัวมากกว่านี้ก็ใช้หนี้พวกเรามาซะดีๆ”

“พี่ฉันติดหนี้พวกแกอยู่เท่าไหร่” หญิงสาวตวัดสายตาถามด้วยแววตากราดเกรี้ยว

“มีปัญญาใช้หรือเปล่าน้อง ไม่ใช่น้อยนะ...” ใครคนหนึ่งในกลุ่มนักเลงเอ่ยถามเยาะๆ

“บอกมาสิ”

“ล้านสาม...มีใช้มั้ย” ชายคนเดิมเอ่ย

หญิงสาวตาโตในทันทีหันไปมองหน้าพี่ชายที่กอดเอวเธออยู่อย่างตกใจ

“ล้านสาม...พี่นนท์ ทำไมติดหนี้เขาเยอะขนาดนี้”

“ล้านสามนี่ยังไม่รวมค่าดอกนะ ถ้ารวมก็น่าจะเกือบสองล้านแล้ว”

“มันจะไม่หน้าเลือดไปหน่อยเหรอ จากล้านสามเป็นสองล้าน”

“ปล่อยกู้มันก็ต้องมีดอกบ้างสิจ๊ะทูนหัว พวกพี่ไม่ได้ทำการกุศลนะถึงจะปล่อยกู้โดยไม่คิดดอก”

คิ้วหนาเข้มของชายหนุ่มที่ยืนหิ้วถุงอาหารและผลไม้ขมวดเล็กน้อย เขาไม่ชอบให้ใครเรียกคนที่จะมาเป็นผู้หญิงของเขาว่าทูนหัว

-----------------

นิยายโรมานซ์ติดจะร้อนแรงนิดๆ ฝากไว้อีกหนึ่งเรื่องนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่อุดหนุนค่ะ ^^