เมื่อหัวใจต้องมนตร์รัก ภาคพิเศษ

“นี่คุณกายปล่อยฉันนะ คุณทำแบบนี้ทำไม” น้ำผึ้งสะบัดตัวเองออกมาจากการเกาะกุมของเขาไว้ พร้อมทั้งเอามือไปขยี้ริมฝีปากของตัวเอง จนภควัติต้องเอามือไปช่วยเหลือริมฝีปากของเธอจากการกระทำของเจ้าตัว

“นี่น้ำผึ้งลบยังไงก็ลบไม่ออกหรอกนะ อย่าพยายามเลย เพราะถึงยังไงมันก็ติดตราตรึงไปจนถึงก้นบึ้งของหัวใจคุณแล้ว” เขาจ้องมองริมฝีปากบางที่เริ่มบวมเจ่อขึ้นมาแล้วก็รู้สึกขำขึ้นมา “ฮ่าๆ”

เด็กสาวมองเขาอย่างสงสัยก่อนจะถามออกมา “ขำอะไรของคุณ”

“ก็...เปล่าหรอกครับ ไปกันเถอะครับ ผมรู้สึกหิวแล้ว”

“เอ้า คุณหิวแล้วคุณลากฉันออกมาจากร้านทำไม” น้ำผึ้งถามเขาเสียงฉุน

“ก็ผมคิดว่าคุณคงอายมากแน่ที่ผมจูบคุณนานเป็นนาทีแบบนั้น แต่ถ้าคุณไม่อายก็ไม่เป็นไรครับผมยังไงก็ได้อยู่แล้ว คุณจะเข้าไปในร้านเดิมก็ได้ครับ” เขาหยุดพูดไปนิดหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยต่อ

"ผมหน้าด้านพอ!!"