สงครามเสน่หา

หญิงสาวเชิดคางขึ้นนิดๆ ตอบทันทีอย่างมั่นใจเต็มที่ “คุณก็ทราบว่า ทางจีนราคาของเขาถูกกว่าเราหลายเท่าในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ ทุกบริษัทย่อมต้องการลดต้นทุนกันทั้งนั้น “
“ผมว่าประเด็นนี้ง่ายไป แต่คุณเป็นเลขาฯ ก็น่าจะรู้แค่นี้ เอาล่ะ ไปต่อสายให้ผมคุยกับนายเก่าคุณหน่อย แล้วอีกสิบนาฑี ช่วยเข้ามาดิคเตทงานของผมด้วย “
เหมือนถูกตบหน้า เสียงรองเท้าส้นสูงจึงกระทบพื้นหินอ่อนดังกว่าปกติอย่างช่วยไม่ได้ โดยไม่รู้เลยว่า เจ้านายกำลีงใช้ปากกาคลึงคาง ที่มีรอยโกนหนวดเรียบเขียว แววตาปรากฏรอยคล้ายกำลังมองดูเด็กเจ้าอารมณ์
เลขาฯคนนี้ เหมือนม้าที่กำลังพยศ ต่อต้านจ๊อกกี้คนใหม่..
โรสลินต่อสายให้เขา แล้วก็นั่งนับหนึ่งถึงสิบ ถึงร้อย พอนาฬิกาบอกเวลาสิบนาฑีตามที่เขาสั่ง ก็คว้าเครื่องจดบันทึกของปาล์ม ผลักประตูเข้าไป
“ผมคิดว่า คุณน่าจะเคาะประตูนะ “
ลมหายใจเลขาฯแรงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ เขาตวัดตามอง เอนหลังพิงพนัก เมื่อเลขาฯมานั่งหน้าโต๊ะ ยกเครื่องจดบันทึกชึ้นในท่าพร้อมรับคำสั่ง