นายเจ้าชู้ กับ ยัยน่ารัก

"ทำอะไรอยู่คะ" ผมนั่งลงพื้นพรมข้างๆตัวเล็กยื่นหน้าเข้าไปดู

"..."ไม่มีเสียงตอบรับ

"ทำไมไม่รับสายพี่เลยคะ ไลน์มาก็ไม่อ่าน" ผมพยายามชวนร่างเล็กที่ตั้งใจทำงานตรงหน้าจนเกินไป

"..." ตอนนี้ผมเริ่มใจไม่ดีแล้ว เธอไม่ยอมคุยกับผม

"หวีผมมั้ยพี่หวีให้ " ผมเอามือไปลืบหัวเธอเล่นก็คิดออกว่า ไอ้ซีโน่มันเคยบอกว่ามิเกลชอบให้หวีผมให้แล้วเธอจะอารมณ์ดีขึ้น ผมถามไม่ได้เอาคำตอบรีบลุกเข้าไปในห้องนอนหยิบหวีออกมานั่งหวีผมให้คนตีวเล็ก

"สบายมั้ยคะ" ผมนั่งหวีผมให้เธออย่างเก้ๆกังๆ เกิดมาชาตินี้ไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครเลยนะ

"..." ก็ยังไม่มีเสียงตอบกลับมาเช่นเคย

"นี้ๆ...คุยด้วยหน่อยครับ" ผมเอามือจิ้มบ่าเล็กแล้วพูดอ้อนอย่างน่ารัก น่ารักผมนะไม่รู้ว่าหน้าเกลียดสำหรับคนอื่นรึเปล่า

"..." ช่วยบอกผมทีได้มั้ยว่าผมต้องทำยังไง

พรึบ พรึบ

ผมยกคนตัวเล็กขึ้นนั่งตักกอดเอวบางไว้เกยคางบนบ่ามองคนตัวเล็กนั่งเขียนงาน เธอไม่ขัดขืนดิ้นลง ยอมนั่งบนตักอย่างง่ายๆแต่ยังไม่ยอมคุยด้วยแค่นั้นเอง แค่นั้นเองครับย้ำแค่นั้นเอง!!!

"ขอโทษ..." ผมพูดเสียงแผ่วข้างๆหูอย่างสำนึกผิด คนตัวเล็กหยุดมือที่กำลังเขียน

"...."แต่ก็ยังไม่ยอมพูดอะไร ผมจับเธอนั่งหันหน้าเข้าหา

"ขอโทษที่ปล่อยให้อยู่คนเดียว"

"ขอโทษที่จำอะไรที่เคยบอกไม่ได้"

"ขอโทษที่ออกไปกับแฟนเก่า แต่ไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะ"

"ขอโทษที่ไม่ได้ไปส่งมหาลัยทั้งที่เคยสัญญาไว้แล้ว"

"ขอโทษนะ นะครับ"

ผมเอ่ยคำขอโทษต่างๆพลางจ้องตาคนตรงหน้าอย่างจริงจัง

"ไม่ร้องนะ" ผมเช็ดน้ำตาที่ไหลออกจากตาคู่สวย ที่ผมชอบมอง

"อึก คนใจร้าย ฮือออ" ปอปลาทุบอกผมทีหนึ่ง ทั้งพูดทั้งเช็ดน้ำตา

"ขอโทษ ไม่ร้องนะครับ" ผมเช็ดน้ำตาออกให้คนตัวเล็กแล้วดึงเข้ามากอดแนบอก ผมกลัวเหลือเกิดกลัวว่าคนในออมกอดจะไม่คุยด้วย จะหนีหายไป ผมจะไม่มีวันทิ้งเธออีก

"คนนิสัยไม่ดี อึก ห้ามทิ้งไปไหนอีกนะ อึก" คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นจากอกมาพูดสะอื้นตาแดงก่ำ

"ครับ " ผมเช็ดน้ำตาที่เปื้อนแก้มออกให้อีกครั้ง "ไหน ทำอะไรอยู่ครับ "ผมรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ยื่นมือไปหยิบกระดาษที่เธอเขียนเมื่อกี้ขึ้นมาดู

"ทำงานส่งอาจาร์ย" คนตัวเล็กตอบออมแอ้ม หน้ายังงออยู่ แสดงว่ายังไม่หายโกรธดี

"เหลือเยอะมั้ยคะ" ผมถามคนตรงหน้าที่หน้างออยู่

"ใกล้เสร็จแล้ว " เธอตอบแล้วหันกลับไปทำงานต่อ

"งั้นรีบก็รีบทำจะได้เข้านอน ดึกมากแล้วนะ " ผมให้คนตัวเล็กนั่งบนตักกอดเอวเธอไว้ ดูปอปลาทำงานเงียบๆแต่...

จุ๊ฟ จุ๊ฟ จุ๊ฟ

"หอมจัง เมียหอม " คนอย่างผมมันก็นั่งดูเมียทำงานเฉยๆไม่ได้ เริ่มไซร้คอขาวๆ ดม จูบ หอม ท้ายทอยคนตัวเล็กอยู่แบบนี้

"กวน" เธอเอี้ยวตัวหันกลับมาหาทำหน้าดุเอาดินสอชี้หน้าผม นี้ดุสุดแล้วหรอครับเมีย น่ารักซะ

"ก็เมียตัวห๊อม หอม จุ๊ฟ" ผมอดใจไม่ไหวหอมแก้มนวลๆนั้นแรกๆอีกที

"คนบ้า " คนตัวเล็กพูดอย่างเขินๆยิ้มแก้มปริ 5555 เมียคงหายโกรธแล้วคราบบบ

เมียผมน่ารัก อยาดตะโกนให้โลกรู้เลยเว้ย