เมียบำเรอจ้างรัก

"จ่ายเงินยิ้มมาด้วยค่ะ" หญิงสาวแบมือขอตามที่ตกลงกันไว้ กลัวเขาจะเบี้ยว
ปราณคว้ากระเป๋าสตางค์ขึ้นมาก่อนจะหยิบธนบัตรใบหนึ่งให้กับคนที่แบมือขอ ด้านหญิงสาวก็เลิกคิ้วมองเงินที่ยื่นมาให้ เพราะคราวนี้มันน้อยกว่าทุกครั้ง ก่อนจะเปิดปากร้องถาม
"ยิ้มราคาตกแล้วหรือคะ ถึงได้แค่ห้าร้อยบาท" คนถูกถามแค่นยิ้มหยัน ก่อนจะตอบกลับเพื่อทำให้อีกฝ่ายเจ็บปวดหัวใจ
"อีตัวชั้นต่ำแบบเธอ แค่นี้ก็พอแล้ว"
หญิงสาวค้อนให้อย่างเหลืออด
"ยิ้มเป็นอีตัวชั้นต่ำแต่คุณก็ใช้บริการยิ้มทุกคืน ยิ้มควรดีใจใช่ไหมคะ" ยิ้มละไมยอกย้อนด้วยน้ำเสียงยั่วยวน เพราะอยากจะป่วนอารมณ์เขาบ้าง
คราวนี้ปราณมองด้วยตาวาววับ โทสะก่อตัวขึ้นที่เมียบำเรอชอบยอกย้อน
"อย่ามายั่วโมโหฉันยิ้มละไม เธอรู้ดีว่าฉันไม่เหมือนใคร" เขาบอกเสียงดุดัน
ร่างบางถอนลมหายออกมา ใช่! เขาไม่เหมือนใคร เพราะเขาทั้งโฉด ทั้งหื่น แถมยังปากร้ายอีกต่างหาก ก่อนจะร้องถามเสียงเรียบ ไม่อยากจะป่วนอารมณ์เขาอีกเพราะคนที่เจ็บตัวคงไม่พ้นเธอ

คำเตือน (Trigger Warning)
ปล.1. โหลดตัวอย่างมาพิจารณาก่อนนะคะใครไม่ชอบ พระเอกร้าย นิสัยแย่ ในเรื่องความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ (Toxic Relationship) และเรื่องราวเป็นพล็อตตลาดทั่วไป มีความน้ำเน่ายุงชุม หรือไม่ชอบไสตล์การเขียน ผ่านได้เลยนะจ๊ะ
ปล.2 เรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน บุคคล องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติ ซึ่งหากมีจุดใดไม่สมเหตุสมผล ขออภัยด้วยค่ะ
ปล.3.จบแบบพระนางได้คู่กัน
ปล.4. อย่าลืมให้เรทหัวใจกันบ้างนะคะ..

แนะนำให้อ่านตัวอย่างใน Readawrite ก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ