หนีเสือ มาปะรัก

พวกมันกำลังจะไปไหนกัน ที่ว่า ไปหาที่สุดเหวี่ยง..ตายแล้ว หรือจะเป็นพวกขนยา หรืออาจจะเป็นพวกปล้นร้านทอง ..รู้แต่ว่า พวกมันไม่น่าจะใช่คนดี...
ถ้า ไอ้เชื้อเป็นเสือ ไอ้พวกนี้ มันต้องเป็นยิ่งกว่าจระเข้..เราจะหนีพวกมันไปได้ยังไงนะ เสื้อผ้าก็ไม่มีติดกายสักชิ้น ขืนวิ่งออกไปอีก ก็รังแต่จะตายทุเรศกว่า
เสียงเพลงแผดสนั่นในรถ ควันบุหรี่คลุ้งขาว เด็กสาวเริ่มเวียนหัว ร่างกายเมื่อยเปลี้ย แขนขาเริ่มเป็นเหน็บชาไปทั้งตัว..พ่อจ๋า ช่วยมารับรินไปอยู่ด้วยทีเถอะ โลกนี้ โหดร้ายเหลือเกิน..
“อ้าว เฮ่ย! เหยื่อบูชายัญของเรา เป็นลมไปแล้วว่ะ “
เสียงสุดท้ายคือเสียงแกมหัวเราะป่าเถื่อน ..แล้วก็เห็นคล้ายใบหน้าหม่นหมองของพ่อลอยมาใกล้ ปลอบประโลมด้วยแววตาอ่อนโยน ..