เพลิงราคะนฤมิต

เมื่อเพลิงริษยาไม่ได้เผาไหม้แต่เพียงตนเท่านั้นหากแต่ยังเผาไหม้คนรอบข้างให้มอดม้วยไปด้วย
แก้วหอม บุตรีแห่งท่านเจ้าพระยาหลงใหลคลั่งไคล้ในรสกามายิ่งนัก บ่าวไพร่ในเรือนที่ถูกใจล้วนถูกนำมาปรนเปรอสวาทของตนแทบทั้งสิ้น หากแต่เพราะญาติผู้พี่ที่มาอาศัยอยู่ด้วยนั้นกลับพบเจอเหตุการณ์ที่ปิดบังไว้ จึงจำให้ต้องกำจัดเสียให้พ้นทาง
"ข้าจะให้เอ็งฉุดนังเทียนมาทำเมีย"
"หะ...ห๋า !"
ชัยทำหน้าเหมือนถูกผีหลอกตอนกลางวันแสกๆไม่ผิดเพี้ยน
"นั่นมันโทษตายเลยนะขอรับ"
"แล้วที่เอ็งลักลอบขึ้นเรือนไปสมสู่กับข้าโทษไม่ถึงตายงั้นรึ"
แก้วหอมตวาดลั่นกับความใจเสาะของอีกฝ่ายที่ตัวโตราวกับยักษ์ปักหลั่นแต่ใจปลาสิว ไร้น้ำยา
"ว่าอย่างไร เอ็งจะตายเพราะถูกกุดหัวหรือจะเลื่อนขั้นเป็นหลานเขยเจ้าพระยา บุญวาสนาของเอ็งลอยมาแล้วหนา"
แต่โชคชะตาหรือบุญพาวาสนาส่งหรือเคราะห์กรรมใดก็ตามแต่...เหตุการณ์กลับไม่เป็นดังใจเมื่อเหตุการณ์ร้ายกลับกลายเป็นดี แม่หญิงผู้ถูกปองร้ายกลับได้ออกเรือนกับพระณรงเดชาผู้ที่หมายปอง
เพลิงริษยาครานี้....จึงยากนักที่จะดับลง