ข่มใจ

นิยายลำดับที่ 1 ในชุดเผลอ



เขาโน้มตัวลงต่ำเรื่อย ๆ จนปลายจมูกโด่งแตะแก้มเนียนใส เกื้อกมลสูดลมหายใจเข้าลึก ปากร้อนเลื่อนไปที่ริมฝีปากบางก่อนประทับรอยจูบเบา ๆ

เหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นผ่านทำเอาเกื้อกมลสะดุ้งตื่นจากภวังค์ เขารีบผละตัวออกด้วยสีหน้าตกใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป

“บ้าไปแล้วหรือไงไอ้เกื้อ ทำอะไรลงไปเนี่ย ข่มใจไว้สิ ข่มไว้ ๆ ท่องไว้หนูลียังเด็ก ยังเด็กเข้าใจไหม” เขาเคาะกะโหลกตัวเองก่อนรีบออกจากห้องของเธอโดยเร็ว ขณะที่คนหลับขยับตัวนอนในท่าที่สบาย ใบหน้าหวานยิ้มละไมทั้งที่ดวงตายังหลับสนิท

ฝันครั้งนี้สมจริงเหลือเกิน และยังทำให้เธอสุขใจยิ่งกว่าความฝันครั้งไหน ๆ

..........................................

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


ติดตามเรื่องอื่นๆ ได้ที่เฟสบุ๊ก : จันทร์ทอแสง