Touch Love สัมผัสรัก

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย!” ผมได้แต่นั่งกุมขมับทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนผมโทรสั่งเด็กจากที่ที่ผมเคยสั่งเป็นประจำมานอนด้วยและเมื่อคืนผมก็เมามาก พอตื่นมาตอนเช้าปรากฏว่าผมเปิดซึงผู้หญิงตาแป๋วที่ไม่รู้ว่าอายุถึง 20 หรือยัง “ซวยแล้วกู ไอ้ห่ามาร์คมันส่งเด็กที่ไหนมาวะ”
ผมพูดพรางกดโทรศัพท์หาไอ้มาร์คคนที่คอยจัดสรรเด็กมาปรนเปรอผม แต่โทรจนมือจะหงิกมันก็ไม่รับสายผม ผมจึงหันไปมองร่างบางที่กำลังนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นบนเตียง เนื้อตัวเธอตอนนี้มีรอยช้ำเป็นจ้ำๆเหมือนโดนผู้ชายรุมโทรมมานับสิบคน
“เอ่อ...เธอมาอยู่ที่นี่ได้ไงเมื่อคืน”
“ฮึกๆๆ ฮือออออออ”
“เฮ้ย! เงียบก่อนสิวะ จะร้องทำให้ตายไอ้ที่เสียไปก็ไม่ได้กลับมาหรอก”
“ฮือออออออ” นอกจากเธอจะไม่ยอมเงียบแล้วเธอยังร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก ผมจึงเดินไปหาเธอเพื่อที่จะปิดปากแต่ร่างบางดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดร่างกายไว้พร้อมกับถอยหนีผมด้วยความหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด “ฮือๆๆๆ อย่าทำอะไรหนูเลยหนูกลัวแล้ว ฮึกๆ ฮือออออ”
มือเล็กยกขึ้นมาไหว้ผมประหนึ่งว่าผมกำลังจะฆ่าเธอก็ไม่ปาน ร่างบางสั่นสะท้านไปทั้งตัว เกิดมาผมไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรผิดขนาดนี้มาก่อนเลยตั้งแต่เกิดมา
“เอ่อ...ใจเย็นๆนะฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก เธออายุเท่าไหร่” ผมตัดสินใจถามเธอทันทีเพราะรู้สึกว่าขาก้าวก้าวเข้าไปในคุกข้างหนึ่งแล้ว ร่างบางค่อยๆเงยหน้ามามองผมช้าๆ
“สะ...สิบเก้า”
“ชิบหายล่ะกู!!!”