กลรัก ร้อยเล่ห์

ชายหนุ่มมองร่างบางด้วยสายตาชื่นชม ก่อนจะคว้าข้อมือหญิงสาวให้เดินตามมา “ฉันลองใส่ชุดนี้แล้ว ให้ฉันไปเปลี่ยนชุดเดิมคืนก่อนนะ” หญิงสาวขืนตัวเองไว้ยกมือข้างหนึ่งปิดเนินอกที่พ้นออกมานอกชุดของตัวเองไว้อย่างอายๆ
“คุณอยากจะให้คนอื่นๆ เขามองคุณเดินควงผู้ชายอยู่บนห้างในชุดนักศึกษาเหรอ”
คำตอบของเขาทำให้หญิงสาวฉุกคิดขึ้นมา ‘จริงอย่างที่เขาพูด หล่อนจะเดินให้เขาจับมือในชุดนักศึกษาไม่ได้ ถึงทางมหาวิทยาลัยจะไม่ว่าแต่นักเรียนทุนอย่างหล่อนก็ไม่ควรปฏิบัติ’
“เร็วๆ เข้าคุณจะต้องไปแต่งหน้าและก็ทำผมอีก ผมไม่มีเวลามากนัก” เขาถอดเสื้อสูทยื่นคลุมที่บ่าให้ หญิงสาวหน้าแดงระเรื่อ ก่อนจะเดินไปตามแรงจูงของเขาด้วยความเขินอาย
“ผู้หญิงของคุณชายนี่สวยใช่ย่อยเลยนะคะ นี่แค่แต่งหน้าอ่อนๆ เท่านั้นเองนะเนี่ย”
ช่างแต่งหน้าสาววัยสามสิบต้นๆ อดพูดแสดงความชื่นชมออกมาไม่ได้ผู้หญิงน้อยคนนักที่จะมีรูปหน้าที่งดงามไร้ที่ติได้แบบนี้โดยไม่ได้ผ่านการศัลยกรรม คิ้ว ตา จมูกและปากดูเข้ากันได้อย่างลงตัวกับใบหน้ารูปไข่นี้ซะเหลือเกิน