มารรักกามเทพ

“ต่อให้เธอเสียใจจนอกแตกตายอยู่ตรงหน้า...ฉันก็ไม่แคร์”
เชยคางมนขึ้นมาเพื่อให้หล่อนได้เห็นสายตาดุดันเย็นชาไร้ความรู้สึกของเขา ก่อนที่จะเพิ่มแรงบีบเพื่อตอกย้ำในสิ่งที่กำลังพูด
“ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ดูท่าทางเธอก็แข็งแรงดีนี่ เจ็บเท้าแค่นี้...ก็คงพอจะทำหน้าที่ของตัวเองได้ใช่ไหม”
ถามเสียงแข็ง จ้องมองเข้าไปในดวงตาไหวระริกของ‘นางบำเรอชั้นต่ำ’ด้วยใบหน้าเหี้ยมเกรียม
“จะทำอะไร...อย่านะ!”
คนอวดเก่งร้องออกมาอย่างหมดท่า เมื่ออยู่ๆคนใจร้ายก็เลื่อนมือมารูดซิบเดรสสีชมพูดตัวหวานของหล่อนลงจนสุดทาง
ฝ่ามือแข็งกระด้างสัมผัสกับแผ่นหลังนวลเนียนของหล่อน ก่อนที่ตะขอบราเซียร์ตัวงามจะถูกปลดออกด้วยความกักขฬะตามแรงอารมณ์ของอีกฝ่าย
“ก็รู้ตัวเองไม่ใช่เหรอว่าเป็นแค่นางบำเรอชั้นต่ำ...”
ชายหนุ่มกระซิบเสียงเหี้ยมข้างใบหูขาวสะอาด ก่อนที่มือร้ายกาจนั้นจะเลื่อนเข้าไปใต้เดรสตัวสวย ออกแรงกระชากแพนตี้ตัวน้อยทีเดียวหลุดลงมากองที่บริเวณหน้าขาของคนปากเก่งทันใด
“งั้นคืนนี้ก็บำเรอฉันให้มันถึงอกถึงใจกันหน่อยเป็นไง”