ฟ้าจรดทะเล

แสงตะเกียงวอมแวมใกล้มา นักรบขยับตัวลงจากที่นอน เมื่อหล่อนมาคุกเข่าวางตะเกียง พลางส่งจานช้อนไปให้บิดา ก่อนส่งมาทางแขก
“กินมากๆนะนาย นายจะได้หายเร็วๆ “
“นั่นสิ ถ้าพรุ่งนี้ มะรืนนี้หาย ผมจะพาไปส่งฝั่งเมือง “
“ครับ ขอบคุณ “
นักรบยกมือไหว้ ทั้งๆที่กำลังนึกในใจว่า เขากำลังถูกไล่ซึ่งๆหน้า
“เอ้า กินซะ! มีกับอยู่อย่างเดียว “
เขารับหม้อข้าวจากลูกสาวนายอิน เอามาตักข้าว ก่อนมองดูหม้อต้มปลา ที่นายอินจ้วงตักจากหม้อมาใส่จานประเดิมให้เขาดู
นักรบทำตาม ท้องร้องจ๊อก เมื่อได้กลิ่นชวนกินจากกับข้าวหม้อเดียวของบ้านนี้
ไม่ว่าที่นี่จะเป็นที่ไหนก็ตาม เขาอยากจะเรียกว่า มันเป็นสวรรค์บนดินทีเดียวเชียวล่ะ
สวรรค์..สำหรัยมนุษย์ที่เกิดมาอยู่ท่ามกลางธรรมชาติแท้ๆ อากาศบริสุทธิ์ ไม่มีภาวะของกิเลสตัณหาใดๆมาแผ้วพาน แบบบ้านไม้ไผ่แสนคลาสสิค บนเกาะชวนฝันแห่งนี้..