พรางเสน่หา กาฝากรัก

ฌอห์ณทำทุกอย่างเพื่อผลักไส ปาลิน เด็กหญิงผู้รอดชีวิตจากนิวออลีนส์ออกไปให้พ้นจากภาระ เธอเป็นแค่กาฝาก เป็นตัวแทนของความรักที่ถูกหักหลัง เป็นนางมารร้ายที่ทำให้แผลในหัวใจของเขาไม่เคยตกสะเก็ด เขาเกลียดเธอ...แต่พรหมลิขิตกลับเล่นตลก กำหนดให้หัวใจของเขาและเธอโหยหากันและกัน
บ้าเอ๊ย! นี่เขาตกหลุมรักยายหลานนอกไส้คนนี้จริงๆ เหรอเนี่ย!

“เธอมี condom เป็นโหลๆ เลยนะปาลิน ไม่คิดจะบอกหน่อยหรือว่าได้มันมายังไง คงไม่ใช่ของสะสมเหมือนแสตมป์หรอกใช่ไหม”
“สมัยนี้เขารณรงค์ให้ยืดอกพกถุงกันทั่วบ้านทั่วเมืองไม่ใช่เหรอคะ ผู้หญิงพกถุงไม่เห็นเสียหายอะไรเลยหนิ อีกอย่างหนูไม่ได้เก็บไว้ในกระเป๋าสตางค์หรือกระเป๋ากางเกงเหมือนป๋าซักหน่อย”
“ไม่ต้องชักจูงฉันเข้าร่วมเครือข่ายของเธอด้วยเลย ฉันยังไม่มีเมีย เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชายอยู่แล้ว”
“ไม่มีเมีย งั้นก็รีบหาเมียสิ”
“ก็มองอยู่นี่ไง” ชายหนุ่มยืนกอดอกพิงชั้นวางหนังสือเอียงคอมอง
ปาลินหน้าแดงแจ๋รีบหลบตาทันทีทันใด แล้วสะดุดเข้ากับข้อเท้าตัวเองที่ยังบวมเบ่ง มันหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเสือเฒ่าตั้งนานแล้วแต่เธอยังลูบคลำข้อเท้าตัวเองเหมือนกลัวว่าจะมีมือปริศนาที่ไหนโผล่มาจับอีก หญิงสาวกระแอมเล็กน้อยขัดขวางสายตามีเลศนัยด้วยการดึงดูดความสนใจกลับมายังคำเฉลยที่เขาอยากรู้
“อย่าเข้าใจผิดนะคะ หนูไม่ได้ซื้อ พอดีมีการอบรมเรื่องเพศสัมพันธ์ในวัยรุ่น เขาแจกให้หนูก็แค่รับไม่ให้เป็นการเสียมารยาท”
“มากขนาดนั้นเลยเหรอ”
“คือ...จริงๆ แล้วเขาแจกเหมือนหว่านข้าวน่ะค่ะ บังเอิญที่มันหล่นอยู่ตรงหน้าหนูพอดี นี่แค่บางส่วนนะคะ ความจริงมันมีเยอะกว่านี้อีกแต่หนูให้เพื่อนไปแล้ว ที่เหลือเลยเก็บไว้เป็นอนุสรณ์ แต่ตอนนี้หนูยกให้ป๋าหมดเลยค่ะ”
“ไม่ใช้แล้ว”
“อ้าว! หมายความว่ายังไง ป๋าไม่กลัวเหรอ”
“ไม่ได้หมายความว่าฉันจะมีเซ็กซ์โดยไม่ป้องกัน แต่นับจากนี้ฉันจะรักตัวเองมากขึ้นและจะดูแลเธอมากขึ้น” อีกความหมายหนึ่งคือเขาต้องการเปลี่ยนตัวเอง ไม่ลากใครขึ้นเตียงหรือมีความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับผู้หญิงคนไหนอีก ต่อให้สวยดั่งนางฟ้านางสวรรค์เขาสาบานว่าจะไม่เหลียวมองใคร หากเธอคนนี้ยอมรับในตัวเขา
ฌอห์ณเดินกลับมาที่เตียง ทิ้งตัวนั่งกับฟูก คว้าข้อเท้าเล็กของปาลินมาวางไว้บนตักตามเดิม หญิงสาวไร้การขัดขืน ดวงตาใสแป๋วมองไม่กระพริบราวกับสนอกสนใจในคำพูดของเขาเต็มประดา
“เอาเป็นว่าฉันจะไม่พูดถึงเซ็กซ์ทอยก็แล้วกัน”
เฮ้อ! เหนื่อยใจเป็นบ้าเลยกับของเล่นแต่ละชิ้นของเธอ ทำไมปาลินถึงไม่สะสมตุ๊กตาบาร์บี้หรือลูกเทพเหมือนคนอื่นๆ เขานะ
“ไม่เคยใช้หรอกค่ะ”ดวงตากลมโตกะพริบถี่ขับไล่ความกระดากอาย “แค่อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง แต่หนูเชื่อว่าต้องมีซักครั้งแหละที่ป๋าเองก็อยากรู้ว่าตุ๊กตายางเป็นยังไง”