ลิขิตราคี

... รอยราคีจากความผิดที่เธอไม่ได้เป็นผู้ก่อ จากความริษยา แรงหึงหวง
นำมาสู่ชะตากรรมอันเลวร้ายของลูกผู้หญิงน่าสงสารคนหนึ่ง
การลงทัณฑ์ในความผิดบาปที่เธอไม่ได้ก่อ ก่อกำเนิดชีวิตน้อยๆแสนบริสุทธิ์
ในเมื่อเธอเลือกเดินหนีมาจากความเลวร้ายทั้งสิ้นแล้ว
ไฉนเลยยังคงมีวันได้มาพบเจอกันอีกเล่าหนอ ...


"ฉันจะไม่ให้อภัยคุณเลย จนตายก็ไม่มีวัน"

"ปากดีนัก ใครกันแน่ที่จะไม่มีวันให้อภัย" พลิศร์เพิ่งแรงบีบที่ต้นแขนให้หนักขึ้น แววตาเขากร้าวเพราะแรงโทสะ ตัวสั่นเทิ้มเพราะโมโห

"อยากจะคิดอะไร ทำอะไรก็เชิญเถอะ ยิ่งคุณทำเหมือนฉันไม่ใช่คนมากเท่าไหร่ ความเป็นคนของคุณนั่นแหละที่ยิ่งลดลง คุณต่างหากล่ะที่เป็น ... สัตว์"

ภาพของหญิงสาวน้ำตาไหลอาบแก้มนุ่มแทบจะเป็นสายเลือด อาการสะอื้นไห้หนักจนตัวสั่น เสียงกรีดร้องเพราะถูกย่ำยีครั้งแล้วครั้งเล่า ผิวกายบอบบางช้ำเพราะแรงป่าเถื่อนที่เขาเป็นคนทำ หากสภาพของพิรตีในวันนั้นเปรียบได้เหมือนซาก ปาลินคงไม่ต่างกัน แม้จะมีเพียงชายคนเดียวที่กระทำย่ำยีเธอก็ตาม แต่มันก็เป็นราคีที่ตราไว้ทั้งชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง

เขาจะชดใช้ให้เธออย่างไรให้สมกับความชั่วช้าสามานย์ของตัวเองในวันนั้น

เขาจะทำอย่างไรให้เธอหายดี เขาจะทำอย่างไรให้เธอ... ยอมรับคำขอโทษจากเขา

แต่ในตอนนี้เธออยู่ที่ไหนกันเล่า ... ลำบากกายใจ หรือ สบายดีเช่นไร เขาอยากจะรู้ อย่างน้อยหากเธอยังพอจะนึกถึงเขาอยู่บ้าง แม้เพียงในฐานะของคนใจสัตว์ที่ทำร้ายทำลายเธอก็ยังดี เขายังจำสิ่งที่ตัวเองตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกได้ หากเธอต้องการแจ้งความเอาเขาเข้าคุก เขาก็จะยินยอม ...แต่โดยดี

ขอให้เธอกลับมาอย่างปลอดภัย ... เท่านั้นก็พอแล้ว


(เพิ่มเติมตอนพิเศษสุดฮอต และบทสรุปโดยสมบูรณ์ของเรื่อง
พิเศษเฉพาะนักอ่านที่ซื้อนิยายแล้วนะจ้ะ)

*** เคยลงในเว็ปไซต์ห้องสมุด เด็กดี