รัตติกาลซ่านใจ เล่ม 2

เพราะความบังเอิญทำให้เขมทัศน์ช่วยเหลือสาวน้อยคนหนึ่งออกมาจากอันตราย
แต่ดูเหมือนว่าการช่วยเหลือครั้งนี้จะส่อแวววุ่นวายมากกว่าที่คิดเพราะเด็กสาวดันตกอยู่ในสภาวะ ‘ความจำเสื่อม’
เธอจำใครไม่ได้... ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น... ไม่รู้แม้กระทั่งชื่อของตัวเอง
แล้วแบบนี้จะให้เขาทำอย่างไรนอกจากจำเป็นต้องรับหน้าที่ ‘ผู้ปกครองชั่วคราว’
*****************************************

“พี่... พี่เขม” เสียงหวานเต็มไปด้วยความหวั่นไหวและใคร่รู้ ดวงตาสีเทาเข้มประสานเข้ากับนัยน์ตาสีน้ำตาลเกือบดำที่กำลังสื่ออารมณ์ล้ำลึกบางอย่างที่ทำเอาเธอใจสั่น

“อย่าเพิ่งพูดอะไรได้ไหม”

ปลายนิ้วเรียวยาวสัมผัสต้นแขนเนียนนุ่มอย่างแผ่วเบาแต่รัตติกาลกลับสะดุ้งโหยงราวถูกไฟช็อต หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเร็วจนรู้สึกเหมือนมันจะทะลุออกมานอกอก

ความจริงเธอควรถอยออกไปให้ห่างจากเขาและกลับเข้าห้องเมื่อสัญชาตญาณกำลังร้องเตือนว่าทุกอย่างเริ่มเลยเถิด

แต่ทำไมร่างกายถึงไม่ยอมขยับเขยื้อนล่ะ?