พ่ายรักบ่วงซาตาน

“คุณคงจะไม่ได้มาที่นี่เพื่อเดินเล่นหรือพลัดหลงทางหรอกใช่ไหม หรือว่าคุณ…”
“ถูกต้องแล้วค่ะมิสเตอร์ ตามที่คุณคิด ฉันเป็นเด็กของเจ๊หยกที่คุณว่าจ้างให้ขึ้นมาบนเรือลำนี้เป็นเวลาสามวัน ดิฉันชื่อชญาวีร์ หรือเรียกสั้น ๆ ว่าน้ำหวานก็ได้ค่ะ” แม้ภายในใจจะอับอายจนคิดอยากจะแทรกแผ่นดินหนี แต่ด้วยภาระหน้าที่ของตนเองที่รับเงินล่วงหน้ามาจนหมดแล้ว ชญาวีร์จึงได้แต่ทำใจและหวังว่าเขาจะไม่ดูถูกดูแคลนเธอมากไปกว่านี้
“ถ้าจำไม่ผิดคุณเคยลั่นวาจาบอกว่าจะไม่มีวันขายให้ผม”
“ถ้ารู้ล่วงหน้าเพียงซักนาทีเดียวว่าคนที่ฉันขายเป็นคุณ ดิฉันก็จะยังคงยืนยันเช่นเดิมค่ะ” เพราะคิดผิดมหันต์ว่าคนตรงหน้าคงจะมีความเป็นสุภาพบุรุษบ้าง ชญาวีร์จึงหมดความอดทนเผลอสวนกลับไปด้วยประโยคที่ทำให้คาร์ลต้องส่งเสียงหัวเราะลั่น
“คุณยังปากเก่งไม่เปลี่ยนจริง ๆ แม่หัวขโมยสาว”
“ฉันขอยืนยันอีกครั้งว่าไม่เคยแม้แต่จะคิดขโมยของใคร ถึงฉันจะจนแต่ความเป็นคนของฉันก็มีพอๆกับคุณ กรุณาอย่าปรักปรำฉันค่ะหากคุณไม่มีหลักฐานเพียงพอ” หญิงสาวเชิดหน้าตอบอย่างไม่เกรงกลัวอีกฝ่าย
“ตกลง ถ้าอย่างนั้นเราอย่ามัวมายืนทะเลาะกันให้เสียเวลาเลยดีกว่า เริ่มงานของคุณเลยสิ คุณมาที่นี่เพื่อทำให้ผมมีความสุขนี่ เพราะฉะนั้นถอดเสื้อผ้าออกซะ” ดวงตากลมโตเบิกโพลงขึ้นอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ ริมฝีปากหนาก็เปิดออกพร้อมกับคำสั่งที่มาพร้อมรอยยิ้มของผู้ชนะ

#นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับ สนพ มาแล้วนะคะ ตอนนี้หมดสัญญานักเขียนเลยนำมาส่งขายอีบุค