ไฟรัญจวน

“ขอบใจนะ” สามพยางค์สั้นหลังจากฝากรอยจารึก ฌอนปัดปอยผมแล้ว
บรรจบจูบเธอที่แก้มเบาๆ
“ไม่ว่าคุณจะจงใจทำมันเพื่อหลอกผมว่าคุณยังบริสุทธิ์อยู่หรือไม่ก็ตาม ผมก็ต้อง
ขอขอบใจในความพยายามวางแผนของคุณ เพราะมันทำให้ผมรู้สึกดีเป็นบ้ากับการเป็นเหมือนผู้ชายคนแรกของคุณ”
“พอใจหรือยังคะ ฉันจะได้ออกไปสนุกของฉันต่อ” สลิลเชิดหน้าถาม แม้จะเจ็บช้ำน้ำใจในคำพูดของเขา แต่ไม่มีวันเสียล่ะที่เธอจะร้องไห้ให้เขาเห็น หล่อนจัดเสื้อผ้าหน้าผมดึงกระโปรงให้เข้าที่ ทำเหมือนสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นมันไม่มีผล แต่ความจริงมันมี!!
“แพศยา!” ฌอนคำราม
“คุณจะออกไปอ่อยผู้ชายหน้าโง่คนอื่นได้ก็ต่อเมื่อผมเบื่อแล้วเป็นฝ่ายเฉดหัวคุณออกไปเองเท่านั้นสลิล”
“งั้นคืนนี้คุณก็ควรเบื่อฉันได้แล้ว”
“ยังหรอก คุณยังมีอะไรที่จะทำให้ผมได้เพลิดเพลินใจอีกเยอะ” ฌอนไม่ยอมให้หญิงสาวได้ทักท้วงเขาอุ้มหล่อนขึ้นก่อนจะเดินไปปิดไฟปิดกั้นหล่อนจากโลกภายนอกและผู้ชายทั้งหลาย เริ่มต้นการเป็นนางบำเรอของเขาอย่างเต็มรูปแบบ

****************************